Havaist var, Halkalı Marmaray'ın üstündeki trafik ışıklarından kalkıyor. Saatlerini bilmiyorum.

Bir saatte gidiyor.

Havaist'in resmi internet sitesinde sefer saatleri yazıyor. Belki size yakın ve uygun Kalkış yerleri vardır.

@sekizdokuzon'un Halkalı Marmaray dediği yer hızlı tren istasyonuyla aynı yer. Trenden inip 3-4 dakika yürüyecek, havaist'e binecek, dosdoğru havaalanında inecek.

Kardeşinizin bineceği durak Halkalı İstasyon, saatlerine web sitesinden bakın +1

film değil ama sahneleri izlerim. salakça mı bilmiyorum. çok kişiden duyuyorum. şarkı dinlemek gibi haz verdiği için sanırım. birde aşk ı menuyla ilgili psikolojik bir analiz yapmışlardı. mantıklıydı. bir duyguya götürüyormuş seni.

aski memnu, yaprak dökümü, gossip girl

o kadar comforting ki...

gossip girl 3. sezondan itibaren cok iyi degil ama yaprak dökümü ve aski memnu bastan sona cok iyi ikisi de.

Safe zone'un demek ki. İyi geliyorsa sorgulama izle.

İyi geliyorsa sorgulama izle. +1

Öyle sıkılıyorum ki Behlül Bihter gibi tutkulu bir aşktan vazgeçtim (yasak aşk mevzubahis değil, sadece tutku kısmına odaklanalım lütfen), adnan'ın aşkı gibi tekdüze bir aşka bile razı haldeyim bu aralar :/

Yeni diziye başlayamıyorsan anksiyete olabilir. Yeni dizi derken son 5 yılda çekilen anlamında değil, önceden izlemediğin anlamında dedim. Yoksa 10 yılda çıkan 10 yapımdan 9'u çöp.

izledigin filmleri tekrar izlesen mantikli bak, ama bilmemkac bolumluk tugla gibi diziyi izlemek agir issizlik bence, hayir cok gereksiz, onemsiz sahneler de oluyor malum bizdeki dizi sureleri uzun.

İyi gelen neyse onu izle, sorun yok. Annem bu aralar "aramızda kalsın" izliyor, ondan önce "ikinci bahar" izledi. Kardeşim döndür çevir bin kere kurtlar vadisi izledikten sonra bir dizi izledi (kuzey güney miydi neydi) şimdi ikinci bahar izliyor, babam ise aklına geldikçe çocuklar duymasın, seksenler, papatyam, arada başka bişeyler daha izliyor. Bense çok uzun zaman dikiş ve örgü videoları izledim, hiç bilmez halimle anneme manto bile diktim. İyi gelen neyse o.

Dizi çok zaman öldürür ya… Aynı şeyi ben bir sesli kitapla yapıyorum yıllardır. İki kitaplık seri, toplam 72 saat. Takriben 9 sezon komedi yahut 5-10 sezon dramaya denk geliyor süre. Defalarca (ben diyeyim on, siz deyin on beş) bitirdim peş peşe. Sadece ses olduğu için,
-İş yapmaya mani olmuyor.
-Uykudan önce mavi ışığa maruz bırakmıyor.
-Direksiyonda ve yürürken de dinlenebiliyor.

Ben de kötü hissettiğim dönemlerde Friends izliyorum hep. Oyuncularının üçte birinden, yapımcılarının hepsinden, işlediği konuların alt metinlerinin de çoğundan nefret etsem de, beni acayip uyuşturuyor/dindiriyor. Galiba 6-7 defa baştan sona devirdim…

kocam youtubedan sürekli ama sürekli behzat ç canlı yayın açıyor.

onu anlıyorum, çünkü ben de sürekli aşkı memnu, avrupa yakası, kısmetse olur izliyorum.

beynim ciddi bir şekilde yeni bir şeye başlayacak motivasyonu bulamıyor.

eşimde de var bu, yaprak dökümü ve aşkı memnu izleyip duruyor. ben hiç izlemediğimden eşlik edeyim diyerek birer tur izledim baştan sona. o hala izliyor. ne tür bir bağımlılıktır çözemedim de ama hastalık bu bence. soruyorum hiçbir şey yok diyor bir de :)

O kadar cok izleyecek yapim var ki, ayni seyi izleyecegime yeni seyler izlerim ve ufkumu genisletirim. Ayni seyi izlemek bana vakit kaybi gibi geliyor. Hele Turk yapimi sıkıcı dram dizileri cok daha zaman kaybi. Herkesin zevki kendine tabii.

Tv'de belki kult yapimlar rastgele denk gelirse izlenebilir

brooklyn nine-nine ve scrubs'ı üçer kez bitirdim sanırım ama türk dizilerini tekrar tekrar izlemek korkunç geliyor bana ya çok uzun ve sıkıcılar. Aşk-ı memnu'da hadi bir nebze kalite var gibi gerçekten de yaprak dökümünün videoları insta'da önüme düşüyor, aşırı cringe bir ortam, ali rıza bey'in mallıkları falan düşününce içime fenalık geliyor nasıl izliyosunuz onu

psikolojik bir rahatsızlık olduğu söyleniyor. güvenli alandan çıkamama, kalma. Ezbere bildiğin, sahneler, diyaloglar hepsi güvenli alanın.

her ne kadar konforlu alaniniz olsa da, ve hepimiz zaman zaman buna ihtiyac duysak da sorunuza cevap muhtemelen evet. ayni seyi yaparak farkli sonuclar elde etmeyi beklemek size zarar veriyor gibi duruyor.

Aski memnu veya yaprak dokumu acik degilken yemek yedigim an nadirdir.

Hayatımda hiç aynı diziyi 2 kere izlemedim çünkü dizi çok vakit alıyor. Elbette salakça diyemeyiz ama eğer can sıkıntısından izleme ihtiyacı geliyorsa başka şeyler izleyin, yeni ilgi alanları yaratın kendinize.

Yeni şeyler izleyip gördükçe farklı farklı ilgi alanları çıkıyor vaktinize yazık bence.

isim veremem ama inanilmaz büyük bir etkisi oldu.
lisenin de ayni sekilde. cok iyi bir networküm var.
yurt disinda da pozitif etkisi oldu. tr'de yasasam zaten cok daha faydasini da görürdüm.

network disinda da cok üst düzey iyi bir egitim aldigimi düsünüyorum. son derece desteklendigimiz, özgür bir ortamda egitim aldim.

İstanbul Üniversitesi.
Okulun pozitif etkisi olmadı ama bölümün oldu. Bölümün bir ekolü olduğu için ve o ekolü desteklediği için dolaylı olarak okuldan memnun olmam lazım ama iü neticede, ne kadar memnun olunabilir.

Mimar Sinan. Yaptığım işe bir katkısı olmadı ama Matematik'te akademik kariyer düşünenler için fena bir başlangıç sayılmaz. Hocaların büyük çoğunluğu ODTÜ çıkışlı ve vizyoner insanlar. Bir tanesi yapay zeka çalıştığı bir doktora, yüksek lisans programı başlatmıştı mesela yapay zeka bu kadar popüler olmadan önce. Matematik okumak isteyen gençler varsa tavsiye ederim. Yalnız kampüsü Fındıklı da değil, Bomonti'de. Kampüsten bir beklentiniz olmasın.

Öncesinde de üç sene İTÜ'de okumuştum ama pek iyi şeyler söyleyemeyeceğim orayla ilgili. Tam bir devlet dairesi.

"çoh iyi networküm var, eğitim aldım, çoh üstüzey eğitim aldım"

@sonsuz sen tam bir tenekesin. Hiç utanman da yok kekonun tekisin

İü beyazıt. Tarihi yarımada birçokları için ilgi çekici olsa da osmanlı/islami tarz içimi karartıyordu, mesela mezun olduktan sonra o bölgelere adım atmadım. Okul, eğitim olarak ise güzeldi. Hayatıma ve mesleğime katkısı oldu.

Marmara ünide, çok spesifik, fazla kişinin bilmediği bir bölümü ingilizce olmayan yabancı dilde okudum, network açısından faydası oldu öğrencisi az olduğu için mezunu öğrencisi herkes birbirini piyasada kolluyor.

İsim vermeyim.

Evet oldu. İngilizce hazırlıkla birlikte 5 sene geçirdim. İlk hatalarımı ve yanlışlarımı yaptığım senelerdir. Pişmanlıklarım çokça. Ayrıca kendi başıma olma yetisini kazandığım ve öğrendiğim zaman dilimi olmuştur. Cidden büyük bir yol ayrımı oldu.


Üniversitem ne iyi ne kötü. En büyük artısı kocaman bir kampüsüydü.

iu, basta sevindim sonra zar zor gidip de bitirdim, marka olarak yaramadi ama bölümün avantaji cok oldu. iuden gelen network gelmez olsun

Hiç bir etkisi olmadı. Ama bölümün oldu.

Açık öğretim xd, veteriner teknisyenliği ve pc programcılığı mı neydi.

Veteriner şeysiliği sebebiyle bilinen bir veteriner cerrah yanında çalıştım, ameliyatlara girdim, ya işte veterinerde ne yapılıyorsa yapabiliyorum.

Programcılık ise bir yazılım firmasında işe girdim. Güya takım lideri yaptılar. Ofiste uyudum kalktım, 18 20 saat bildiğin iş yaptık. 3-4 ay sonra kovdular. Kendi websikemi kurdum. Sıfır reklam ile hep ilk sıradayım.

Sosyal olarak ise ıyyyy aöf mü diye bakıyor millet tepeden ahaaahah.

acıbadem ticarethanesi
hiçbir katkısı olmadı.

bilkent.

baya pozitif etkisi oldu hem iş bulma hem çevre açısından.

Hacettepe'den mezunum, severim, arada bir uğrarım Ankara'ya yolum düştüğünde, bazı konularda hayatıma pozitif etkisi oldu.

odtü. iş başvurularında ön elemeyi geçmemde epey etkisi oldu.

iyte

kendi başımın çaresine bakmayı öğrendim.

mesleki ingilizce, pratik ingilizce, araştırıp uygulama...

ciddi iyi eğitim aldığımı düşünüyorum hem lisans, hem de yüksek lisansta.

Ege üniveristesi , okul çok güzeldi de bölüm manasız bir şekilde zordu o yüzden tat bırakmadı.

bir artısı ya da eksisi olmadı ama vakıf üni olduğu için sanki zar zor barajı geçerek girmişim gibi düşünülüyor ama bayağı yüksek puanla girmiştim ve iu, marmara gibi üniversitelere zaten girebiliyordum.

ed: yl için yurtdışı nereye başvursam kabul aldım ama bunun lisans üniversitemle bi ilgisi olduğunu da düşünmüyorum.

Bonn Üniversitesi, yüksek lisans. Evet, oylesine bir üniversite degil; "elit üniversiteler" listesi icerisinde. Türkiye´den de marka degeri olan bir üniversiteden lisans mezunuyum. Onun ekmegini hic yiyemem burada. Sahte diplomalarla beraber, Türkiye´den gelip Avrupa´da baslangic yapacak kisilerin isleri daha da zorlasacak. Eksi deger katar, arti deger katmaz o.

kesinlikle oldu, hem hayat gorusum, hem turkiye'de is bulmam hem de karakterim oldukca etkilendi. bogazici

bachelor tu wien.
master oxbridge.
duyurun disindan da tanidigim eileengray adli suser cok idol olmustur oxbridge konusunda, hem meslektasim hem kendisi ivy league mezunu hem de ivy league de akademisyenlik yapiyor.
yasadigim yerde bachelor olmasi pozitif karsilaniyor elbet ama üniversite adi özellikle bir sükse yapmiyor. yani zaman zaman yapar ama genelde sektör disindan kisilerdir cünkü teknik üniversitenin en zor bölümünü diye bilinir. gene de diger avusturya ünilerinden daha yukarida tutulmaz. ama master yapiyor.
bir de sunu yazayim, komik olsun. meslegi temelli birakmaya hazirlaniyorum :)

izmir ekonomi.

para ve zaman kaybı.

Korkunç negatif etkisi oldu, oluyor…

nuh naci yazgan-işletme

işletiyoruz işte bazı şeyleri

itu'den mezun oldum (telekom). devlet dairesi demis birisi yukarda, dogru tespit bence. egitimin asiri akademik oldugunu dusunuyorum, endustriyle alakasi yoktu pek. endustrinin nereye evrildigini de yakalayamamislardi. endustriyle ortak calismalar cok kisitliydi. egitim genel olarak sablon teknik bilgilerle doluydu. mezunlar hep baska baska seylere yoneldiler, kimisi bankada yazilimci oldu, kimisi app developer oldu, kimisi cloud architect oldu, kimisi urun muduru oldu fln. telekomdan ziyade teknoloji sektorunde calisan muhendis profili cikti ortaya karisik, ama geneli iyi yerlerde iyi kazaniyorlar. sanirim bu sebeple de pek network gelismedi, mezun olup ilk ise basladiktan sonra da networkunun bir faydasini gormedim.

ancak, kariyer fuarlari fena degildi, ilk isimi oyle edindim. sonra belli basli takiplarin hep belli basli yerlerden ise alim yaptiklarini gordum (zaten aday cok bari okulundan eleyelim mantigi).

yurtdisi, orta kalite.
sifir etki. hatta sadece yuksek yaptigim icin mulakati gecemedegim oldu :D

İstanbul Üniversitesi

evet oldu. derece yaparak girdim. 3 yabancı dil bilmemin de etkisi oldu tabi.

İü
Okulun adının bir faydasını gördüm diyemem. Hatta seçtiğim bölümden de pişmanlık duyuyorum. Yapay zeka ile beraber büyük ölçüde selası okunan bölümlerden. İyi ki pedagojik formasyon almışım diyorum. Kendi mesleğimi çok az yaptım. Ama okuması keyifliydi, iş hayatında pek işime yaramasa da genel kültür sağladı

Yeditepe mezunuyum.

evet pozitif etkisi oldu. İşle alakalı değil belki henüz ama güzel bir üniversite hayatı geçirdim. Başka üniversitede olsaydım elbette bunu bilemem ama bu kadar mutlu olur muydum bilmiyorum.

@yadigar, mezun olduğunuz üniversitenin pozitif etkisinin olmamasın anladım da, negatif etkisi, hele ki korkunç negatif etkisi nasıl oluyor?

1. yatirimda ikinci milestone a ulasmak
2. uzak bir yere bir uzun gezi daha yapariz. bu yaz peru'ya gittik ve 20 gün oradaydik. bebekten önce birkac zor yeri aradan cikarmak istiyoruz. daha sonra beach tatili ya da avrupa sehir gezisi olur bir süre ancak.
3. ardindan benim de yeni isimdeki yerim netlestiyse daha büyük bir eve cikmak ve cocuk yapmak istiyoruz
4. ehliyet benim de to-do listemde. türk ehliyetim yasadigim ülkede gecmiyor.

YMM olmayı planlıyorum.

Japonya seyahati planım var.

- borçlarımı kapatacağım
- UI&UX design sertifikası alacağım
- almancamı A1 yapacağım :d

iş sahibi olmak
hazırda bekleyen 3 çalışmamı yayınlatabilmek
düzgün bir eve taşınmak
pikap almak

Borçlarımı kapatmak
Smmm belgesini almak
Ibt'de 70 üstü puan almak
15 kg vermek
Ev satın almak
700 cc+ motosiklet almak
Yurtdışı seyahati
Sığarsa zaman olarak: evlenmek

& toyota hilux'lara ekmek banarak ilan bakmak :d

Buraya moderatör olmak

1- araba kullanmayi ogrenmek
2- belki scooter almak
3- temelli turkiye'ye donus
4- donuste asya turu, dondukten sonra avrupa turu.
5- belki datca veya fethiye'de yasamak.

Cesitli arkadaslarla cesitli isler kovalamak.

İş değiştirmek.
Borçlarımı kapatmak.
Düzgün beslenmeye alıştım gibi, yavaştan yeme ve yaşam düzenimi de istediğim hale getirmek.

Ales'e girsem mi diye düşünüyorum

Asya kıtasındaki ülkerden birine gitmek. Vietnam, Güney Kore veya Japonya

Gemi yolculuğu yapmak.

Bakalım göreceğiz.

Evi boyatmak. (10 yıldır her sene “o sene bu sene” diyor, erteliyorum)
Hacca gitmek. (15 yıldır kura çıkmadı. O sene bu sene inşallah)
Arabayı yenilemek. (Satarım da, alabilir miyim belli değil)
Puerto Williams, Longyearbyen, Pontianak bu üçünden bir tanesini ziyaret edebilmek.
103 kiloya düşmek. (2005’ten beri başaramadım)
Ölmemek, ölmek istememek. (Çocuklar büyümedi daha)
Arapçam yahut Fransızcamın pasını atarsam süper olur. İkisinden birinden bir iki kur bitirirsem öpüp başıma koyarım.
Eğer 8910 duyuruyu silmezse, nasipse, 15.09.2026’da editleyip tik koyacağım en az bir tanesine.

çocuk yapcam inş

niye manyak miyiz?

cevap: hayir.

asla.

Bidaha pandemi daha ilan etseler bi bidon benzin alir kendimi meydanda yakarim. Oncesinde bi Arya Stark lostesi yapmayi da ihmal etmem.

Ayrica bu ne bicim bi soru.

evet

acikcasi remote calisabilen ve saglik problemi olmayanlar icin pandemi iyiydi.
pandemiden sonra ofis isi yapicak bölümlerin taban puani yükseldi hep :D

Hayır tabi ki. Daha fazla aile ferdimin ölmesini istemiyorum en basitinden.

pandemiyi sadece evde oturma olarak düşünüyoruz sanırım? bunlarla gelen ölümler.. sağlık sıkıntıları falan kim ister ya

hayır öyle düşünmüyorum. pandemiyi azgın çoğunluğun zorla dizginlenmesi olarak görüyorum.

Pandemi ilk başladığı günlerde daha virüs nedir ne değildir tam anlaşılmamışken ama sosyal mesafe şartı konmuşken bir markette alışverişteydim. İki tane barzo, reyon elemanına mangal kömürü sorduydu. Millet birbirinden sakına sakına yiyeceğini, temizlik malzemesini vs. bir an evvel alıp 17.00 öncesi evine girmeye uğraşırken mangal kömürü sormak. Pervasızlığa bak. Benim için mangal kömürü çok sembolik bir şey yani Türkiye toplumuyla ilgili bozuk çarpık ne varsa zihnimde onlarla ilişkilendirdiğim bir şey.

Bence pandemi dünyanın her neresinde olursa olsun sürü halinde hareket eden insan topluluklarının bir panzehiri gibi. Trafikte kurallara uymayanlar onlar, kuralları esneten ve sosyal yapıyı işlevszleştiren onlar. Onlar dediğim vasatlığın ta kendisi. İşte pandemi onların o halleri nedeniyel kırılıp yok olması ya da insanlığa evrilip ayılıklarını dizginlemesi demek. Pandemi hiçbir birikimi olmayıp hala üreyen insanların cezasını bulması demek. Pandemi benim için sermayenin hamur gibi yoğurduğu sorgulamayan ve/veya ikiyüzlü kalabalıkların bu huylarının cezasını bizzat çekmeleri demek adalet demek. Ben şahsen insanları kısırlaştıran bir virüs çıksın isterim. ama kısırlaştırdığı bir sene falan sonra anlaşılsın



Bütün bunları söylemekle beraber, yaşamını idame ettirmek zorunluluğu gereği mecburen ya da önlemlere rağmen virüs kapanları tenzih ediyorum. Ayrıca sağlık çalışanları kızabilir bu soruma haklılar.

normalde hayır. evde hapsolmak, hastaneye düşmek, zorunlu ve yeterince test edilmemiş (ve belki de ne olduğu belirsiz) aşı, sağlık çalışanlarının zorlukları, yakınını kaybetmek vs. çok kötü

ama bütün insanlık yok olacaksa sorun değil. hızlı olursa biraz daha iyi. dünya resetlensin. diğer canlılara kalsın.

gamer olanlar daha çok isteyebilir. last of us oynamışlar nerde :) dizisi de fena değil

not: bu arada başka bir pandeminin olması da dünya tarihinde kaçınılmaz gibi. insanların, hayvanlara ve doğaya yaptıklarının ağır bedelleri oluyor işte. laboratuvar ortamlarında da bilmediğimiz neler dönüyordur. ve bu zamanda, yeni bir pandeminin, aradan çok zaman geçmeden olması da sürpriz olmaz.

ben çok isterdim. gerçekten insanca yaşadık/çalıştık pandemi zamanı ne güzeldi.

peşin not: pandemide hiçbir yakınımı kaybetmediğim için böyle rahat konuşuyorum. kaybettiğim birileri olsa tabii ki asla istemezdim.

kimse ölmesin ama şöyle yine bi 17 gün tam kapanma kafamı pırıl pırıl yapardı. Diğeri çok iyi gelmişti markete bile çıkmamıştım 17 gün. miss ya misss

ben istemem. tüm kariyerim ve hayatım pandemi yüzünden değişti. şu anda bambaşka bir yerde ve işte çalışıyor olabilirdim.

hee tabii en güzel yanı şimdiki eşimle tanışmış oldum. pandemi olmasa mümkün olmazdı.

yok istemem. hayatımın en kötü zamanlarıydı.

isterim ya ofise çağırıyorlar şimdi, ne güzel uzaktan çalışıyorduk.
hem nüfus azalsın biraz virüs gibi ürüyorsunuz.

şaka şaka o kadar bencil değilim istemem tabii ki herkesin psikolojisi bozuldu

"pandemi iyiydi" diyenler için belki çok radikal bir fikir olacak ama... pandemi sebepli eve tıkılmayı değil de hayatın İNSANCA yaşanmasına müsaade edecek gelişmeleri istesek daha iyi olmaz mı? doğaya daha az zarar, daha az lüks, daha az çalışma saati, kendine daha fazla vakit ayırabilme vs... hani bunun için milyonlarca insanın ölmesinin gerekmeyeceği, eve giriş çıkış saatimize karışılmadığı bir sistem?

normal bir insan neden pandemi başlamasını istesin siz deli misiniz? en fazla pandemi sürecinde kafanız rahatlamıştır, daha insanca yaşayabilmişsinizdir, özlediğiniz şey odur. onun olması için dünyayı kasıp kavuran bir hastalığa gerek mi var? millet kısıldığı kapana öyle alışmış ki bu koşulların pandemisiz elde edilebileceğini aklına bile getirmiyor, "pandemi olsun da kafamız rahat etsin" diyor. gerçi siz de haklısınız bu çağda akıl sağlığını koruyabilen adam delirmişin önde gidenidir zaten.

evet

İstemem, o süreç bana hiç iyi gelmedi, o dönem kaybettiğim birçok alışkanlığımı hala tekrar kazanmaya çalışıyorum ki ben haftada üç gün de işe gittim, iyi ki tam olarak kapanmamışım arada insan içine çıkmışım yoksa daha fena olurdu büyük ihtimalle.

Birkaç şarta bağlı;

1-) Kimse vefat/ölüm olmayacaksa
2-) Kimse maddi yönden zararı/kaybı olmayacaksa
3-) 3 hafta filan sürecekse.

yani olabilir.

Sağlık olarak kesinlikle hayır.
Ama pandemi uygulamaları olacaksa (maske, el sıkışmama, herkesin deliler gibi hijyen takıntısı, sokağa çıkma yasağı vs) kesinlikle e evet.

2-3 ay sürecekse isterim. Bütün gün evde kek pasta yapıp dizi film izleyip spor yapıyorduk. Üzerine maaş alıyorduk. Prime dönem adeta. Üstelik ilk defa akrabasız bayram, düğün gibi ortamların da mümkün olabileceği kanıksanmıştı.

Upnote kullanıyorum.

Onenote?

Notesnook bu özellikleri karşılıyor. Ben de yıllarca Evernote kullanmış ve sonrasında onun yerine geçecek bir uygulama ararken karar kıldım. Tahminen 1.5'den fazladır kullanıyorum. Aralık ayından itibaren de premium sürümüne geçtim. Detaylı incelememi okuyabilirsiniz, sorunuz olursa beklerim.

eksisozluk.com

Hayır

Telefonla arandım ama cevaplamadım.

sanki hayatımda 1 kere aramışlardı tam hatırlamıyorum.

bana yapılmadı da bizim eve yapıldıydı birisi kapıyı çalıp yerel seçimde kime oy verirsiniz diye sormuştu. bana 2009 yılında kütahya izmir seferinde anadolu seyahat anket yapmıştı şehirlarası seyahat ile ilgili, sonra bedava otobüs bileti hediye ettilerdi.

Cevaplamadım bilerek

2014 yılıydı galiba, eşimin telefonunu “gezici araştırma”dan arayıp baya detaylı olarak yaptılar seçim anketi. Şirketin adını ilk o zaman duymuştuk. Sonraları basında gördük birkaç sonuçlarını. Özetle, evet.

Kapıya ise her belediye seçimlerinde mutlaka gelenler oluyor.

Yapıldı. Taraflı bir anketti. Son soruda iki adaydan hangisine oy verirsiniz diye sordular.

İkisine de vermem dedim.

Anketi tamamlayabilmemiz için birini seçmeniz gerekiyor dediler.

İkisine de oy vermem, anketi nasıl tamamlıyorsanız tamamlayın beni ilgilendirmiyor, ikisine de oy vermem mümkün değil dedim.

Seçimde o iki aday kaldı, ikisine de oy vermedim.

"ülkenin çoğunluk inancına göre de yasak olan"
yasak olan şey havalı gelir. Herkes özgürce yapabilse bu dediğin olmazdı. Mesela İngilterede müzikalde standupta trende sağda solda bira içmek çok normal. Kimse fotosunu instagrama koymaz ama koyarsa işten atılmaz mesela. Türkiye'de adam inanmadığı bir kutsal gün instagramda hikaye paylaştığı için işinden atıldı mesela.(pegasustan atılan adam olayı) Böyle olursa insanlar da tersini göstere göstere yapmaya çalışır.

Aynı şey sokakta ibadet edenler için de geçerli. Sen onun ibadetine karışırsan o da göstere göstere yapmaya başlar.

Sosyalleşmenin kolay yollarından biri, içki etrafına gerek pubda gerek evde gerek açık havada kolay toplanılıyor fakat sosyalliğin ana amacının içki olması bana tuhaf geliyor.Hadi toplanalım içeriz düşüncesi.

inançsız biriyim yazın ayda 1-2 bira içerim

Ergenlikte sigara içmek havalı gelebilir ama içki için ilk defa böyle bir tabir duyuyorum. 35 yıldır içiyorum hiçbir zaman havalı olarak gören birine rastlamadım. İç içmeni çok fazla sebebi var en başta bağımlılık. Daha sonra sosyal meseleler. Ortam gerektirir bazen. Bazen cesaretlenmek için gerekebilir. Bazen sırf üzüntüden bazen de tam tersi kutlamak için ya da neşeden içilebilir. Ama alkol alayım havalı görüneyim diye bir şey duymadım ben.

nhk+1 kim havalı dedi? 16 yasında icki içen ergenler mi size böyle lanse etti? onlar için havalı evet. güzel bi eventtir, övülebilir. rakı sofrası denen ortam diğer yemeklerden farklıdır. buz gibi içmeyi sevdiğiniz diğer içecekler gibi düşünseniz düşünmeye gerek kalmazdı siz orda alkole takılıyorsunuz buz gibi su, kola, limonata da güzel ama bira denince tırmalıyosa nhk+1 again

Ben kendimi bildim bileli içerim. Hiç öyle havalı bir şey olduğunu da, hava atmak için içildiğini de düşünmemiştim.
Öyle miymiş?
Ayrıca dini saiklerle veya değil, ağzına içki koymayan arkadaşlarım da var, kırk yılda bir içeni de var.
Ama içenleri basit, boş karekterler olarak göreni de hiç görmemiştim.
Tuhaf.

öncelikle bir şeyin havalı olmasıyla, sağlığa ve vücuda etkisi arasında ters korelasyon var desek yeridir. tehlikeli sporlar havalıdır. risk alınan ticari hamleler havalıdır. o yüzden "bu zararlı ya, neden havalı ki" argümanını hemen bağlamdan çıkartmamız lazım. havalı != makul olan. aksi halde zaten bulgur pilavı yiyip, devlet memuru olmak ve belediye parkında hızlı yürüyüş yapmak havalı olurdu.

öte yandan her kesimde havalı değil. anadolu'nun pek çok yerinde havalı değil, aksine dışlanabileceğiniz bir şey. seküler, batı türkiyesi için yer yer havalı denebilir. çünkü özenilen batı kültürünün önemli bir ögesi. bu ilk sebebi bence.

ikinci sebep olarak da, bir tür sınıfı da gösteriyor. iyi içki kültürü olan, iyi içki mekanı olan insanlar yüksek bir sınıfı temsil ediyor. hem maddi durumları görece iyi, hem (bir şekilde) entelektüel seviyeleri görece iyi. bu da bu eylemi havalı yapıyor. yoksa kimse merdivenaltı bir mekanda kolonyaya benzeyen ev yapımı rakı içen alkolik amcayı romantize etmiyor. instagram'da lüks bir ortamdaki, güzel görünen kokteylleri görüyoruz.

kendi perspektifimden: ben haftada 2-3 içki içiyorumdur. evimde içki yok ama çok sık pub'a giderim. pub kültürünü hoş buluyorum. arkadaşlarımla yazın bira eşliğinde, kışın garip guçuk denediğimiz içkilerle sohbet etmeyi seviyorum. hem tatlarını seviyorum, hem ertesi gün iş yoksa kafamın hafif high moduna geçmesini seviyorum, hem ortamın sıcaklığını seviyorum. başka insanlarla sosyalleşmek için de iyi bir ortam olabiliyor.

Yok. Havalı bir tarafı yok. Sigaranın da yok. Çayın da yok. Binaenaleyh, bir şey yemenin/yememenin, içmenin/içmemenin havalı bir tarafı yok esasen.

Bugün filmler, kitaplar, diziler, videolar, klasik ve sosyal medya b.k yemeyi "cool" bir şey olarak gösterirse, insanlar öyle olduğunu düşünecek.

Olayın bir kapitalizm boyutu var. Bir ürünü satan o ürünün vazgeçilmez olmasını ister. Burası cepte zaten.

Diğer taraftan, insanlık kendi tarihi boyunca uyuşturucu, uyarıcı ve keyif verici maddeleri hep kullanmış.

Birçok din, mezhep ve pratik; bunları ritüellerinde kullanmış. Yine birçoğu bunları yasaklamış.

Şahsen bu devirde insanın hem uzun vadede sağlığına zarar veren, hem kısa vadede muhakemesini bozan hem de cebini yakan bu tarz alışkanlıkları rasyonel/aklıselim görmesi mümkün değil. Ama nefis taşıyan insanlarız. İlla ki kendinize zarar veren alışkanlıklarımız olacak. İlla ki zararlı zevklerimiz olacak. İnsanız.

Ben kullanmıyorum, gereksiz buluyorum. Sigaraya ise daha da karşıyım çünkü edebiyle içen insan beni rahatsız etmezken, edebiyle sigara içen yine zehirliyor beni...

Mobilden Ekleme:
Bir şeyin "yapılış şeklinin" havalı olması gerçeği var bir de. Bir insan rakıyı, sigarayı, kahveyi yahut çayı çok havalı bir tarzda içebilir. Yahut ceketini çok havalı bir şekilde çıkarabilir. Topu çok havalı bir şekilde sürebilir.

Atatürk'ün sigara ve alkol kullanmasına üzülürüm mesela. Adam cool. E rol model aynı zamanda. Haliyle etkilenir insanlar. Ama mesela Bizimkiler dizisindeki güzel insan Cemil Abimizin içtiği sigaradan, biradan kimse etkilenmez.

Şöyle bir gözlemim var: kahve içmeyi Türkiye'de insanlar havalı bir şey olarak buluyor.

al ben de böyle görüyorum.

Bence havalı bir tarafı yok. Kahve uyku falan açıyor veya bir enerji veriyor. Alkol tamamen işlevsiz. Zaten yeni jenerasyon pek alkol almıyor

Toplum baskısı ve yasaklara karşı alaycı, antisosyal bir davranış modeli benimseme ile alakalı.
Sigara içilen ve içilmeyen bölüm yapılıyor; bütün sigara içenler sigarasız bölüme oturuyor :)
Ailede eğer içki kötü gibi bir baskı kuruluyorsa aynı davranış modeli de burada devreye giriyor. Halbuki içki bu kadar öcüleştirilmese ve kişinin kendi iradesine bırakılmış bir içecek gibi görülse belki de bu kadar cazip gelmeyecek özenen kişiler için; onlar için yasakları delecek bir aykırılık alanı çünkü. Halbuki dünya geneline bakınca her gün soda, su gibi içenler var bu normal karşılanıyor. Normal bilinçli tercih edenler ve bağımlı olanlar bu genellemenin dışında elbette.

İçki içiyor olsaydın insanların bunu havalı bir şey gibi gösteriyor olduğunu düşündüğün şeyin havalı gibi görünmek olmadığını anlardın.

Senin tespitin içki içmeyen insanlara olan "hayattan keyif almayı bilmeyen insan" bakışıyla ve buna maruz kalmakla ilgili.

Ve evet, içki içmeyen bir insan hayattan keyif almayı bilmiyordur. Hayattan keyif almak havalı bir şey mi diye tartışabiliriz belki, o konuda haklı çıkarsın, havalı bir şey.

Muhafazakar kesimin alkolü havalı bulduğuna inanıyorum. Yoksa alkolsüz içecekler şampanya gibi patlatılmaz, videolara çekilmezdi.

Dümdüz insanlar için sudan farkı yok. Mesela çay için de “tavşan kanı” deniyor. “Buz gibi bira”dan ne farkı var?

Not: Sosyal içiciyim, alkolik sevmem.

Hocam Türkiye'de bunun birkaç sebebi var. Öncelikle resmi uyarıyı yapalım. Alkol sağlığa zararlıdır, uzak durun.

1-Türkiye'de genel sosyolojik yapının tersine hareket etmeyi oldukça havalı bulan bir kesim var. Bu sadece içkiyle alakalı değil. Mesela domuz eti yemeyi de çok cool bulan bir kesim var. Toplumun geneline ters gelen giyim tarzlarını da cool bulanlar var ya da türk kahvesi yerine 3rd wave kahve içmek gibi gibi... Avrupa'da hiçbir arkadaşımın domuz yemek üzerine saatlerce konuştuğunu duymadım. Türkiye'de özellikle beyaz yaka kitlede böyle bir konu var. Konu yani bu bunu konuşuyorlar özellikle yurtdışına gidip dönünce.

2-Fazla para harcamayı cool bulan bir kesim var. Bunlar da adisyonla övünüyor. Gittikleri mekanla övünüyor. Tabii içki de bunun en temel göstergesi oluyor onlar için.

3-Türkiye'de insanlar hayattan keyif almayı bilmiyor. Birçok insanın tek eğlencesi haftasonu avm gezmek, cuma & cumartesi akşamları da mekan gezmek. Ellerinde sadece bu olunca bu konuyu bir şova dönüştürmeyi seven bir kitle de var. Mesela Almanya'da insanların bir sürü uğraşı var. Hobi kulüpleri var, ilgileri var. Spor yapıyorlar, geziyorlar, özellikle bahçecilik ve doğayla uğraşıyorlar. Onlar için bunlar daha havalı sosyal aktiviteler. Bizde böyle bir kültür yok.

4-Bu kuşaklar arasında da farklı algılanan bir konu. Mesela bu bahsettiğiniz konu y kuşağına ait bir alışkanlık. Z kuşağı ise bunu uncool buluyor. Son dönemde sağlıklı yaşam trendi yükselişte. O yüzden özellikle avrupa ülkelerinde kendine iyi bakmak, longevity odaklı vb gibi alışkanlıklar daha havalı bulunuyor. Ama Türkiye trendleri geriden takip ediyor. Yani 2000'lerin, 90'ların o kendini dağıtan gençlik kültürü, umursamaz yaşam tarzı Türkiye'ye daha yeni geldi. Ama görün bakın önümüzdeki yıllarda türkiye'de bunu uncool bulan insanların oranı artacak.

Bir örnek, mesela katıldığım bazı parti ya da davetlerde y kuşağı pancara dönerken, z kuşağı genelde daha sağlıklı yaşam trendi sebebiyle daha kontrollü gidiyor. Ya da hiç içmiyor.

5-Aslında konu cool bulmaktan ziyade insanlar bunu kimliklerinin bir parçası olarak alma eğiliminde Türkiye'de. Tuhaf olan da bu.

İçki içilen yerlerde, ya da yöresinde yetişen yerlerde standart bir davranıştır. Günlük ya da benzeri bir sürecin parçasıdır. Örneğin trakyada standart bir olaydır kimse havalı ya da havasız bir olay dahi görmez. İçen içer içmeyen içmez.

Bunun olmadığı ve genelde de anadolu taşrasında yetişen köylüler büyük kentlere falan gittiğinde standart içki içilen durumların bile başkalarınca havalı bulunduğuna ilişkin bir zana kapılıyor genelde. Bunlar içkiye genelde alkol almak diyen tipler olur. Normal içli İçen kişilerin inanın bu durum hiç umrunda değil. Belki yeni başlayan çoluk çocuk için havalıdır 20 yaşında tipler için falandır ona bir şry diyemem. Onlara yasak olan her şey havalı zaten.

Aynı şeyi sigara hatta "madde" için dahi düşünüyorum, bu tür kullanımların çok büyük çoğunlukla televizyon ve sosyal medya üzerinden yaygınlaştığını hatta özendirildiğini düşünüyorum ben. Vaktiyle sigara için bizzat doktorların "faydalı" dedikleri reklamlar yayınlanmıştı mesela. Eskiden alkollü içecek, sigara reklamları vardı. Bu hatta estetik operasyonlar için de geçerli, gözlerin bazı görüntülere alıştırılması mesela.

Bu da nasıl yapılacak, elbette havalı olduğu, bir üstünlük verdiği hissi oluşturulacak şekilde unsurlar kullanarak yapılacak. Özellikle benim çocukluğumda sigara alkol kullanımı kullanan kişiye tam bir özenilme, imrenilme katan şeylerdi, bir evde viski varlığı o ailenin zengin olduğu fikri vardı, daha çok değer veriliyordu falan.

Yani bir havalı olma durumu varsa bence çok büyük çoğunlukla havalıymış gibi yansıtıldığı içindir. Böyle yansıtılmazsa talep görmez, talep görmeyince tüketilmez ve varlığı sürdürülemez çünkü.

Benim gözlemime göre tek başına ya da yakın çevresiyle güvenli ortamda rahatlamak için içen insanlar genelde sohbeti güzel, iyi, güvenilir oluyorlar. Havalı diyemem ama yüzyıllardır İstanbul'da süregelen bir gelenek bu aksamcilik dediğimiz şey. Böyle de bir gerçek var.

Keyif verici maddedir,
haftada iki üç gün icen bagimli olmustur,

birakmak boşluga düsurur.

içki içmek havalı değil.
türkiyede muhafazakar olmamanın bir sembolü olarak göründüğü için bazı kişiler içki içtiğinin altını çizmek isteyebilir. bazı çevrelerde içki içmek özgürleşmek, zincirleri kırmak, yasakları delmek gibi algılanır ve havalı olur.
küpe takan erkekler, dövme yapan insanlar gibi...

ben içki içmeyi havalı bulmuyorum ama "ağğbbbiii rakı ya" "offf buz gibi bira" diyorum.
çünkü rakı ve bira seviyorum. biranın zaten sevdiğim tarafı soğuk içmenin en çok zevk verdiği içeceklerden birisi olması. kola ve maden suyu da soğuk içilir ama bira daha geç soğuyor ve soğuk içecek hissiyatını daha dolu dolu veriyor. işin ilginci soğuk içecek hissini dolu dolu veren bir başka içecek de ayran :)

bence içki içmenin havalı olmasına veya havalı bulan kesimin varoş olması konusuna fazla kafa yoruluyor. ben de mesela bu tartışmayı abes buluyorum. havalı bulan da bulabilir yani, havalı bulmak biraz ergen hareketi gibi geliyor bana veya yukarda yazdıgım gibi muhafazakar çevreden olmadıgının altını çizmek gibi geliyor. bu da muhafazakar çevreden çıkmayı tam olarak başaramamış kişilerde biraz kötü duruyor, bunu kabul ediyorum.

yani öyle kızlar tanıyorum ki, annesi eve kaçta geleceğini söylüyor, bakire ve gayet muhafazakar bir hayat yaşıyor, ama instagramda daha düzgün tutmayı beceremediği rakı kadehi ile poz veriyor. bu kötü evet. ama yine de ben "ağğbbbiii rakı ya" derim çünkü rakı müthiş bir içecek. bunu ayrıca konusuruz :)

edit: ekleme yapmadan edemedim ama bu tartışmalar cidden belli bir yaşın üzeri için çok boş geliyor. şöyle ki, içki içtiğini belli etmek bir gruba ben de sizdenim imajı verebilir, içki içilen ortamlara beni de çağırabilirsiniz mesajı verebilir, zira içki içilen ortamda içki içmeyen birisinin olması hoş olmuyor.
ama dediğim gibi belli bir yaş üzeri için çok saçma, çünkü bir kere 35-40 yaşından sonra hiç bir şey havalı gelmiyor :) kimse kimseyi umursamıyor. ayrıca içki daha dikkatli tüketiliyor, hem sağlık açısından hem de içip sapıtmamak açısından daha az tüketildiği için hava mava kalmıyor.
çok yukarlarda yazdıgım gibi bu konuyu tartışmak bile tuhaf. havalı bulan bulsun :)

edit2: yorumları okudum, güzel cevaplar var ama bruce'a katıldıgımı yazmadan edemicem. "Ve evet, içki içmeyen bir insan hayattan keyif almayı bilmiyordur."
hiç içki içmemek bana da hayatın sundugu bir zenginliği tatmayı reddetmek gibi geliyor. kimse alkol yüzünden sağlığından ve ilişkilerinden olmasın, alkolik olmasın ama içki içmek gerçekten keyifli bir hayat aktivitesi. bu da var olan bir gerçek. sıcak yaz akşamında buz gibi bira içip sohbet etmenin keyfi ayrıdır. veya güzel mezelerle rakı içip anason kokulu sevgiliyi ağzından öpmek falan güzel şeyler :)

ya sen türkiye'ye ne bakıyorsun. türkiye'de insanlar eli yüzü düzgün bir restoranda makarna yesin, onu bile instagram'da paylaşır, üç gün anlatırlar 'off geçende bir makarna yedim' diye. tamamen yokluk ve eziklikten. bunun da temelinde ekonomi yatıyor.

avrupa'da birayı kiosk'tan alıp yürürken falan içiyorsun. suyla aynı fiyat. şarap desen kola fiyatına. al parkta bankta otururken iç. o kadar değerli bir şey değil. insanlar kolayca erişebiliyor. herkesin istediği zaman ulaşabildiği bir şeyle hava da atamazsın haliyle.

rakı romantizmini bunun dışında tutuyorum. o bambaşka bir gerizekalılık seviyesi. parayla pek ilgisi yok.

Ben bu tripleri çok anlamıyorum. Hocam kendiniz demişsiniz zaten. Alkol ülkede tabu. İnsanlar neyi havalı görsün çay içmeyi mi?

Söylediklerim kulağa agresif geldiyse özür dilerim ama "havalı" denen şeyin özü zaten bu. Neyine şaşırdınız ki?

avrupada da alkol normal, ot falan yasak.

onlara onu kullanmak havalı geliyor.

yani dedikleri gibi ney tabu, yasak, tü kaka, özgürlük göstergesi, büyümüşlük göstergesi vs. ise ona hevesli oluyor olabilirler.

bu arada ben de alkol içerken hiç havalı göründüğümü düşünmemiştim.

sokakta beypazarı sodamı yudumlarken daha çok havalı hissediyorum.

Hayır yok.

En uyuz olduğum ve eleştirdiğim konulardan biridir, içki içmeyi havalı görünler. Üfff bir biçim, hatırlamıyorum diyenlere anlam veremiyorum. Lan hatırlamıyorsun dün eğlendiğini ne kadar saçma.

Birde üfff çok dertliyim ya, sevgilimden ayrıldım gidiğim rakı içeyim, iki bira içeyim diyenlere de uyuz oluyorum.

Yürüyün gidin lan. İçki dediğiniz millattan önce süregelen bir içecek.

Pandemi öncesi içki içmezdim, yurtdışı gezilerim çok güzel geçerdi. Pandemide ilk kez içki içtim, şimdi yurtdışı gezilerimde içki içiyorum. Gene güzel geçiyor.

icki icmek 20 yas altindaysan havali olabilir. cunku insan merak ediyor. 20 yas ustu icin pek bir esprisi yok.
18 yasinda bir kere sarhos oldum, kufelik. o seviyeyi denedikten sonra bir daha ona yaklasmadim, cunku gerek yok.

belli bir yastan sonra da is biraz rahatlamak icin "ihtiyaca" donuyor.
ben arada bir agri kesici ya da kafa dinlendirici olarak kullaniyorum.
herseyin asirisi zarar. ama "beyler alkolden kesinlikle uzak durun" demem.
zaten akli basinda olan bir bireyin boyle bir uyariya ihtiyaci yok.
sigara cok cok daha zararli.

"ülkenin çoğunluk inancına göre de yasak olan"

Havalı olduğunu düşünmüyorum ama konu bu zaten. Yasaklar her zaman cazip hale getirir ama inançlılar, inanmayan herkesi her alanda kendi inançlarına zorlamak ya da inanmayanları baskı altında hissetmek yükümlülüğünde hissediyorlar. Bunlara direnç gösterip var olduğunu gösterme çabası haline dönüşüyor içki konusu da. Yoksa herhangi bir "havalı" tarafı yok.

Bu ülkedeki dini baskının %1'ini dincilere yapsan "28 şubat ühü ühü" ile pala ile sokaklara çıkıp insan yakmak arasında dönüş olur. Tebliğciler içki içilen mekanlara gidip insanları taciz etmekte, oruç tutanlar ramazanda oruç tutmayanlara sebep sormakta yanlış bir şey görmüyorlar mesela. Sokak ortasında namaz kılanların da sebebi ibadetlerine karışılması değil. Kendileri gibi olmayanlara ya da ülkenin resmi olarak şeriata geçmemesi sebepli bir gövde gösterisi. O yüzden @nhk için +1 vermedim.

Din temelli baskı ve tehditlerin olmadığı yerde içki üzerinden "havalı" ve "özenilen" bir şey olma konusu yaşlarından dolayı içki yasağı olan döneme kadar. ABD'de 23, Avrupa'da 20 sonrası alkol ve havalı olma konusu pahalı içki, kokteyl ya da mekan dışında yok mesela. Yani varsa da ya alkolikler ya da ben görmedim.

veriyor. %20 ret oranı var.

hiç vize almamış arkadaşım aldı geçen. çevremde son zamanda ret görmedim.

veriyordur ya jelly bear'in dediği gibi en yüksek ret oranına sahip ülkeler için bile bu yüzde 30'u geçmiyor diye biliyorum. evet zorlaştığı bariz ama öyle asla çıkmaz, artık türkleri defterden sildiler gibi bir durum yok.

Bir ihtimal, kısa süreli verirler.

Dikkat edilmesi gereken; evraklar tam ve güncel olması.

Aslında asıl merak ettiğim nokta bu sürecin ne kadar sürdüğü. Çünkü ihtiyacım olan son tarih aralık ortası. Şayet yetişmesi mümkün değilse vakit kaybetmek istemem.

Bu ay ve ekim ayı içerisinde başvurusunuz her türlü yetişir. Kasımın ilk haftası da mümkün dahil ederim. İkinci haftasından emin değilim. Üçüncü haftasıyla birlikte yetişmesi zorlar.


Tamamen şahşı görüşüm. Kendi adıma hep 5 hafta öncesinden başvuruyorum. Seyahat tarihim 15 Aralıksa işte 5 hafta öncesinden başvurumu yapıyorum.

Tavsiyem; randevu slotlara her gün bakmanız yöndedir.

bence zor. hangi ülkeden alacaksınız bilmiyorum ama eşimin annesini almanya'ya getirmek için 3 aydır randevu sırasında bekliyoruz. daha randevu gelecek de vizeye başvuracak. bu aralar çevremizde kim varsa 3 aydan önce randevu gelmiyor.

VFS'de randevu yok. Ben tatil için vize almayı deniyorum ama randevu bile yok.

araci firmaya verirsiniz evraklari, size bir iki hafta icinde randevu ayarlar. annem icin basvuru yaptik, iki haftaya randevu aliyor araci firma. vfs'den kendiniz randevu almayacaksiniz, muameleci bulacaksiniz, o sizin icin halledecek.
asla aylarca vize sirasi bekleme rezilligini cekemem.

Benim için losev

hep Lösev

darüşşafaka

ailem icin türkiye'de sadece lösev ve darüssafaka. bir de angel's farm sanctuary'e (türkiye'deki) yapiyorum.

Koruncuk vakfı
Darüşşafaka
LÖSEV

Fakat bunları bir süredir dondurdum, şu an kendim bağış toplayacak durumdayım :):)

Darüşşafaka, Nesin Vakfı, KEDV

darüşşafaka +1

www.hercocukbirumuttur.org.tr

eskiden çydd
artık darüşşsafaka

3 aylık süreçteki yüklü borçları ödeyip kışa ferah çıkmak.

kilo vermek (8 kg)
master tezini bitirmek
yeni baslayacagim iste tozu dumana katmak
belki bir umut yatirimda ikinci milestone a erismek

Ecelimle ölmemis olursam yaşamaya devam etmeye niyetliyim.

başka bir işe geçmek.

Bir, barı açıyorum. İki, Ayla'yla aramı düzeltiyorum. Üç, babamı da yanıma alıyorum.

@logisticsmanager aahhhaahaha,

Şirketi büyyütmek. Burada bana laf edenler şirkete başvurunca bak şıpırd diyordun naberrr demek. Eeee bir şepard kolay yetişmiyor xd

- Eylül ayında Roma ve Floransa gezisi. Özellikle Floransa'da Carro Matto geçişini izlemek.
- Sene bitmeden bir gezi daha yapmak. Muhtemelen Paris ile Amsterdam olur tek seferde.
- Daha derli toplu olmak.

planlanmış gezi var. ama spontane gelişen çok şey de oluyor. ve hayatım tamamen değişebilir bile. ve daha önce oldu da.

Çeşitli kurslara kayıt olmayı planlıyorum.

çok para kazanıp borç ödemek ve hafiflemek.

onu söyleyemiyoruz maalesef

hayata doymadim tabii ki de... saglik oldugu sürece de doyacagimi düsünmüyorum. allah beni ve sevdiklerimi hatta kimseyi saglikla sinamasin insallah.

35 yasinda olup hayat bitti abii tripleri atmak da sacmaligin daniskasi. sebebi depresyonsa acil sifa diliyorum.
yani koskaca rahmi koc 95 yasinda daima gelecegi düsünüyorum diyor ama sen tamam oyun bitti doydum mu diyeceksin? :)

Hayata doydum demek biraz geniş bir bakış açısı oluyor, detaylandırmak gerekir. Tabii ki doymadım hayata, daha yapılacak çok şey var. Ama bazı yönlerden kendimde bir tok gözlülük görüyorum. Alışveriş mesela eskisi kadar keyif vermiyor, arkadaş edinme motivasyonum pek yok, çevremde az kişi olsun istiyorum. Eşyanın fazlası gözüme batıyor.

Onun dışında gezilecek görülecek çok yer var, yenilecek çok yemek var. Böyle şeyler hala ilgimi çekiyor, hevesimi kaybetmedim. Hayat güzel, kendimi daha iyi tanıyorum, kendi kendime iyi vakit geçirebiliyorum neden doydum bu hayata diyeyim ki?

i.imgur.com

doydum

bir şeye sahip olmak, bir yere gitmek, bir şeyleri yapmak doyurucu bir tatmin sağlamıyor.

"ee so what, noldu şimdi, napıcaz şimdi" oluyor. sürekli yeni bir hedef koymak gerekiyor. bir müddet sonra da sıkıyor bu. bir de ne yaparsan yap kendini başkalarıyla kıyaslamak gibi bir huyun varsa, işte o zaman asla hiç bir şey ya da edinim keyif vermiyor.

bu noktada dünyaya doymak mümkün olmuyor.
yine bu noktada, dünyaya doymaya çalışmaya reddetmek gibi bir şey ortaya çıkabiliyor. buna da depresyon mu diyoruz, tükenmişlik mi diyoruz bilmiyorum.

doyma çabasını yitirmek çok tehlikeli.

bir de dini öğretiler, bazı koşullanmalar var.
"yalan dünyanın rengine aldanmak" mesela. yaşama ve yaşamdan zevk alma isteğine yalan dünyaya yapılan yalan bir yatırım gibi hissediliyor bazen. bu da yaşam enerjisini yok ediyor.

dünya gelip geçici, şu fani ömrümüz kısıtlı, süleymana bile kalmadı dünya, önemli olan öbür taraf.. böyle düşününce dünyadan zevk almak bile ızdırap haline geliyor.

hedonist bir şekilde sürekli bir şeyler yapmak zorunda olmak da, zaten dünya fani deyip evden çıkmamak da aynı ağırlıkta iki uç gibi geliyor bana.

bence dünyayı keşfetmeyi hiç bi zaman bırakmamalı, ama doyumu da deneyim, gezmek, görmek bir şeye sahip olmakla tanımlamamalı

Deep web bir yorum olacak ama yaşamaya daha başlamadım sayılır.

Doymadım ama yarın ölecek olsam "ulan yaşayamadık bee" diye de üzülmem, hep tadını çıkararak, çok kasmayarak yaşamaya çalıştım.

Doymadım hiç hem de.

Kendi cevabımı da vereyim madem; biraz kendimden, biraz da felsefi...

Genel olarak düşününce hayata doyduğumu hissediyorum. Çünkü istediklerimin birçoğunu, en azından bir kere de olsa, yaşama şansı buldum. Ama bu “artık vazgeçtim” anlamına da gelmiyor elbette. Bazen öyle anlar oluyor ki, “tamam, yeter” diye geçiriyorum içimden; sonra fark ediyorum ki hâlâ yapacak çok şey var.

Tabii bazı noktalara gelebilmek için bedeller ödemen, bazı şeylerden vazgeçmen gerekiyor. Ben de hep o dengeyi bulmaya çalışıyorum. Ama ne tuhaftır ki dengeyi aradıkça bazen o denge daha da bozuluyor — hatta senin elinde olmadan.

İş sonunda yine dönüp dolaşıp zaman ve para meselesine geliyor. İkisi bir araya geldi mi büyük bir özgürlük gibi görünüyor; ama insanın içinde istek, merak ve heves yoksa hiçbirinin anlamı kalmıyor. Çünkü hayatın bütün deneyimlerini yaşamak zaten imkânsız. Her şeyi bilemezsin, hatta farkında olduğun şeyleri bile denemeden asla öğrenemezsin. Yani mesele aslında ne yaşadığından çok, nasıl hissettiğinde saklı.

Toplumun bize “dönüm noktası” diye sunduğu kalıplar var: istediğin işi yapmak, evlenmek, çocuk sahibi olmak… Bunlar seni tatmin edebilir, ama etmek zorunda da değiller. Başkasının hayatına özenmek de bir zorunluluk değil. Hele sosyal medya… Bence en çok doyumsuzluğu o körüklüyor. Hep daha fazlası, hep daha iyisi varmış gibi.

Oysa belki de asıl mesele, “benim için yeterli olan nerede?” sorusunu dürüstçe sorabilmekte gizli.

Doymadım demeyelim de hayatta iyi bi yere varamayacağımı, potansiyelimi kullanamayacağımı anlayıp pes ettim diyelim.

Yanii ölsem gözüm arkada kalmaz.

36 yaşında bir erkek olarak yazayım:

Yani görece hem evet hem hayır (bkz: Gulyabani diye bir şey yoktur ama olabilir de).

Detaylandırayım:

İstediğim noktaya geldim, daha güzel ve sürdürülebilir bir hayat için gelişmeye devam edeceğim.

Zamanında yaşamadığım deneyimler ve tecrübeler oldu. Bunlar için geç kaldım. Güzel bir arkadaş grubum, kız arkadaşım ya da lisede sosyal bir hayatım olmadı mesela. Pandemi öncesine göre çok şükür işim, evim var; ama hep hayatımda bir şeyler eksik diye hissettim.

Pandemi sonrası bugüne kadar “işte yaşıyorum bu hayatı” dediğim çok oldu. O eksiklik duygusu gitti. Ha, yine bir kız arkadaşım olmadı ama bazı şeyler de eksik kalsın.

36. yaşımı, 1 ay gecikmeli olmak üzere, 1 Nisan günü bir Avrupa ada ülkesinde Michelin Yıldızlı bir fine dining restoranda kendi başıma kutlarken dedim ki: Cinsellik bulunan barlardan, casinoya ve fine dining’e kadar çok şükür kendimce geniş bir yelpaze içinde deneyimler yaşadım.

1 Nisan’dan 43 gün sonra, 14 Mayıs günü başka bir Avrupa kentinde Bungee Jumping yaptım mesela. Kasım ayında planlamaya başlamıştım. Nerede yapabilirim, nasıl gidebilirim diye araştırdım. Karar verdimç Bunun için Avrupa’daki ada ülkesinden vize aldım, oraya gittim (gitmişken doğum günümü de kutladım evet) ve gerçekleştirdim.

Yazlıkta otururken kendi kendime “bu aralar iyi değilim, ben bir Avrupa şehrine gideyim” dedim. Pazartesi günü yöneticimden sonraki Perşembe ve Cuma için izin istedim. Yakın çevreme anlatırken yaşça büyük biri, “Dün yazlıktaydın, şimdi Avrupa diyorsun; ne biçim iş bu?” diye şaka yaptı. Dedim ki: “Kral, bunun için geliştirdim kendimi.”

En son gezide fark ettiğim iki durum oldu:

1) Daha sürdürülebilir bir hayat; tamam istediğim hayatı yaşıyorum ama bazı defolar ve açıklar var.

2) Hoşuma giden sadece yurtdışı gezisi değil, aynı zamanda o gezi sırasında hissettiğim rahatlık ve güven duygusu. İstediğim aslında bu rahatlıktı ve buna sahibim.

Bir taraftan kendimce kendimi gerçekleştirdim, ama öte yandan da gelişmeye devam ediyorum.

Doyduğumu söyleyemem. Sabahları sıcak çıtır ekmek ezine peyniriyle kahvaltı, öğlenleri buz gibi kola sigara, gece bütün bademli sütlü çikolata, yeni müzikler, denizde yüzmek, hayata doydum desem bunları sevmem, istemem. Öte yandan, yapmak, sahip olmak istediklerimin tamamının sebebi başkalarıyla hesaplaşmak. Bunun ne kadar çocukça, beyhude ve aptalca olduğunu bilsem de bundan vazgeçmeyi henüz başaramadım. Yoksa benim kendi adıma bir isteğim varsa da ben bilmiyorum. Aslında gayet memnunum, mutluyum.
Ama 36 yıllık hayatımda da aklımın beni birçok kere hüsrana uğratmasından sebep, aklımı dinlemeyip tedbiren daha iyi bir iş için iş başvuruları yapıyorum. Tek girişimim bu.

Tipik fransız uyuzlugu bence. Eğer turkiyedeki bir otele yapıldıysa bu yorum, tipik şımarık turist diye de ekleyebiliriz.

Normalini bilmiyorum da, şu ana kadar değil bundan şikayetlenmek bunu düşünmek bile aklıma gelmemişti.

Hizmet bağımlılığı. Ben aksine senin gibi rahatsız oluyorum üç kuruşa çalışan insanın bana sürekli feyk feyk gülümsemesinden, efendim demesinden. Beni doğru odaya yerleştirsin yeter. İnsanların tatildeyken kendini dük, düşes sanması da ayrıca gıcık ediyor.

"kural" nedir bilmiyorum ama sıradan vatandaş perspektifiyle ben sana katılıyorum.

birincisi o insan İŞ İÇİN orada. işinin gerektirdiği ölçüde belli standartları sağlamasını beklerim ama fazlasına gerek yok. yorgun olabilir, canı sıkkın olabilir, o an daha fazla dikkat gerektiren başka bir göreviyle uğraşıyor olabilir vs... 8-10 saat boyunca her girip çıkana selam mı verilir? karşısındakini robot belleyen, "ONUN İÇİN PARA VERİYORLAR KARDEŞİM" deyip insanlardan aralıksız güleryüz-hizmet bekleyen tiplere uyuz oluyorum. satın aldıkları şeyin belli bir hizmet, karşılarındakinin de insan olduğunu veya gördükleri biçimiyle bir "palyaço" olmadığını idrak edemiyorlar.

rahatsızlık konusunda zaten katılıyorum, girip çıktığım yerde sürekli birilerine selam verme veya onların gözü önünde olma hissini açıkçası sevmem. göz göze gelince nezaketen selam veren birine "niye veriyo" demem tabii ki ama bunun benim veya karşı taraf için gereklilikmiş gibi algılanması mental olarak yorucu ve gereksiz bir şey.

bana katılmayanlar olacaktır, hem kim girdiği ortamda güleryüzlü ve sevimli insanlar görmek istemez ama ben bunun gerçekçi olduğunu düşünmüyorum. öyle bir toplumda yaşamıyoruz. keşke herkes keyifli, mutlu olup gülümsese ama ben resepsiyondan da kasiyerden de böyle bir beklenti içerisinde olmam. yapıyorsa ayrıca memnun olurum. onun dışında işini belli standartlarda, insanca, bana saygısızlık-hakaret etmeden yaptığı sürece hiç sorun etmem.

Şimdi mal bir Fransız olma ihtimali yüksek olsa da Fransa'da şu selamlama olayı Türkiye'de yok ve bir Fransıza bu çok garip geliyor ilk başta. Misal Fransa'da kasiyer, yürürken denk geldiğin kişi vs sürekli bonjour/bonsoir diyorsun. Misal az önce alışveriş yaptım, kasiyerle birbirimize iyi günler diyerek başladık, iyi pazarlar diye bitirdik.
Benim eşim Türkiye'ye ilk geldiği zaman hiç kimse demedigi için acaba yabancı mi falan diye böyle sanmisti. Sonra anlamış kimsenin birbirine merhaba demedigini. Ve bana da şu an Türkiye'ye geldiğimde kasiyerlerin surata bile bakmamasi ya da yolda göz göze geldiğim kişinin merhaba dememesi garip geliyor çünkü benim içimden merhaba demek geliyor kültürel olarak alıştığım için.

Misal bir insan kesinlikle servis olarak Türkiye'de daha fazla servis alir Fransa'ya odakla bunu tartismal ben ama bu merhaba/iyi akşamlar kültürü bizde yok ve cins bir insansa bunun kültürel farkını anlamak yerine "bu ne lan" demiştir. Bana birkaç kere denk geldi cins Fransız misal Türklerin Fransa'ya vizesiz gelebildigini sanan, ülkede fransızca konuştuğumuzu düşünen falan. Hatta biri Amerika'ya ingilizce bilmeden gidip "banane onlar Fransızca öğrensin" demişti. Bu dediğim insanlar tabi hep 70 yaşında şu an.

Bu arada bunu her zaman da söylerim; Fransa'da ki carrefour kasiyerinin mutlu olması normal. 35 saat çalışır, kar payi alir, 5 hafta tatile çıkar.
Bim'de çalışan kişi günde 10 küsur saat çalışır, zor izin alır. Bu insan merhaba diyemez yani, sokayim merhabana der. Bunun aynısı Türkiye'ye hizmet sektöründe çalışanlar için geçerli, sömürü sektörü. O resepsiyonistin düzgün bir hayat yaşadığını sanmıyorum ve biraz sosyal beyni olan, biraz geldiği ülkenin durumu hakkında fikir sahibi olan böyle yorumlar yazmaz bence.

Luks otellerde yapiyorlar bu dedigini. Sanirim oyle egitim veriliyor. Millet de demek onu bekliyormus.

Ben geriliyorum valla. Mumkunse gormezden gelinmek istiyorum hatta fjfj
Bir yerde kalmistim. Sigara icilmeyen oda almistim. Aksam kapinin onune sigaraya cikiyor selam, sigaradan 5 dakikaya donuyorum selam fjfj
Bana gore degil. Ben sikayetci olmaz, cok begenirdim o fransiz yerinde olsam ama iste insandan insana degisiyor

resepsiyondakiler dünyanin her yerinde selam veriyor... ama kalabalik bir otelse ve resepsiyonla giris arasinda cok mesafe varsa selam vermeyebilir tabii...

bunu bookinge yazan maldir.

Selam vermiş ya da vermemiş umrumda olmaz. Somurtup terslemediği sürece istediği kadar nötr bir surat ifadesine sahip olabilir. Oturup da bunu eleştiren bir yazı yazmam değerlendirmemde

Mümkünse görmezden gelinmek istiyorum +1
Talep ettiğim zaman yardımcı olunması, soru sorduğum zaman bulduğum muhatabın yardımcı olmaya çalışması kafi. Etrafımda fır dönüldüğü zaman rahat olamıyorum

Fransa'da bu selamlaşma meselesinde inanılmaz bir kibarlık var. Bu ritüele uymazsan da seni hanzo belliyorlar.

Ben benimsedim açıkçası. Olması gereken budur.

Elimden geldiğince Resepsiyonistlerle göz göze gelmeye çalışıp selam vermeye çalışırım ama göz göre gelemezsem umurumda olmaz. Zira personelin işi vardır, bir şeyle ilgileniyordur. İşi gücü yok bana selam vermek mi uğraşacak!!!

İyi diyelim iyi olsun sen ?

Canını yerim

berbat durumdayım. yazsam sayfalar yazarım.

Normalın biraz üstünde iyi.

Bu aralar kendimi geliştirmeye yönelik bir yol ayrımına sokmaya çalışıyorum. Daha düzenli, daha tertipli, daha keyifli.

Vurduğum gol olacak inşallah.

eski flörtümü unutamamışım :/ halen seviyorum.

dışında bu nasıl hava ya?!

Ben Ruhi Bey Nasılım

İyi sen nasılsın? Sarma yaptım pişmesini bekliyorum. :)

Takılıyorum, iyi yani ^^

iyi diyelim yuvarlanalım sen?

Çalışıyorum, pazar dersleri kaotik geçiyor. Bir saate dersler bitecek, birkaç bölüm dizi izleyip evi temizleyecegim. Belki iki tane bira alırım ama öte yandan yarın sabah havuza gidicem, içmesem daha iyi.

iyi desem değilim kötü desem değilim. İstemediğim bir şehirde hayatımdaki eksikliklerle antidepresan desteği ile günleri geçiriyorum. İstanbulda dönmek istiyorum sadece.

Evre’ye çok üzüldüm. Zaten takip ediyordum bir süredir. Palyatif bakım hatta linç sürecinde bile çok sakin, çok minnoştu. Toprağı bol olsun.

Her gün denemediğim farklı bir dondurma yemeye çalışıyorum yaz bitmeden. Bu akşam da çok şükür dondurmaya doydum. Yürüyüş sonrası sızlayan ayaklarım dışında çok şükür iyiyim.

Kız arkadaşımla hala barışamadım. Üzgünüm

Malta’ya değer mi kısmından önce vize oradansa ve ilk giriş ise Malta şart. İtalya alabilir belki ama sonraki vize başvurusuna olumsuz yansıyacağı kesin gibi bir şey. Kimse bunun doğruluğunu ya da yanlışlığını kesin olarak söyleyemez.

O yüzden ben olsam önce Malta’ya girerim.

Edit: pardon uykulu vaziyette anlamamışım. Evet değer bence de, birkaç gün kalınabilir, Ekim’de denize de giriliyor ama son demleri diyorlar.

@orient blue, evet o yüzden önce Malta'ya gireceğim zaten. Girmişken kalayım mı biraz diye soruyorum.

Malta güzel bi ülke 1 gün kalıp gezebilirsiniz. Oradan İtalya’ya feribot vardı hala var mı bilmiyorum ama. Ben olsam hala varsa feribotla Sicilya’ya gidip bikaç gün de orada kalıp yine feribotla İtalya’ya geçerdim vakit de varsa. Sicilya’nın denizi girmek istediğim bir deniz.

Malta çok güzel bir ülke. İmkanım varken 2 gece kalırdım.

Malta güzel ve miniminnacık bi ülke. bi kaç gün kalınabilir bence de.

Siz ilk yurtdışı deneyiminizi tercihen bilindik bir firmayla tura katılarak yapın bence

öyle çok da bilgi gerektiren bir şey değil aslında. ingilizce bilgisi kafi.

vizesiz yerlerle başlayabilirsiniz.

* uçak bileti almanız lazım, gidiş-dönüş (flypgs)
* gitmeden otel tutarsınız (booking.com)
* seyahat sağlık sigortası yapmanız lazım o günleri kapsayan (hepiyi.com)
* havalimanına 2 saat erken gitmeniz, tabelaları takip etmeniz, mobil bankacılıktan çıkış harcınızı ödemeniz (710 tl) gerekiyor

vizeli yerlerde de buna ek olarak vize var sadece. onu danışman bir şirketle yapabilirsiniz ya da hangi ülkenin vizesi olduğuyla ilgili detay bilgi araştırabilirsiniz.

Turla başlamak iyi bir fikir.

Olmadı, Kıbrıs’tan başlayın. Yurt dışı çıkış harcı yok, vize yok. Pasaporta dahi ihtiyaç yok. Döviz almanıza gerek yok. Dil sorunu yok. Kendi kredi kartlarınızı yahut tl’nizi kullanabiliyorsunuz. Ama yurt dışı. Küçük farklılıklar var. (Priz tipi, trafik akışı vs.)

Dış hatlar terminalini ve pasaport geçişini, telefon data roamingi, kış ise saat farkını falan tecrübe etmiş olursunuz. Mesafe de kısa…

Turla başlamak iyi bir fikir. +1
Siz ilk yurtdışı deneyiminizi tercihen bilindik bir firmayla tura katılarak yapın bence +1


Benim ilk iki yurtdışı gezisi turla olmuştu.

Vizesiz (veya pasaportsuz) yerlerle baslanabilir. Hatta turk orani fazla olursa gecis surecini kolaylastirir (bkz. Batum)

Tiflisle baslayip 'oha kolaymis bu' deyip gezmeye koyulmustum. Ozguven tazeliyo

bana sorarsanız, italya'yı tercih edin gitmediyseniz.
sarıp, sarmayacağı ise; denemeden göremezsiniz daha önce tecrübe etmediyseniz.
bence deneyin.

git hocam fazla düşünme, ben olsam italya'ya giderdim fransa'ya asla gitmezdim :)
onlardan bağımsız daha alternatif yerleri düşünürdüm, portekiz, macaristan, polonya gibi.

ne yapmak istediğine bağlı.

erkek olduğunu düşünerek:

- club-eğlence-ekonomik tatil: varşova ya da gdansk, sopot, gdynia trio şehri (yazın daha güzel sahil olduğundan birbirine çok yakın. gdansk'ta kal, gdynia'yı gez, sopot'ta eğlen).

- yeme-içme-eğlence: madrid.

- alışveriş, rave party, yeni insanlar tanıma: berlin

@cosmicstring +1
Geçen hafta Hollanda'ya gittim, gerçi orada yaşayan çok arkadaşım var, onlarla da bir sürü şey yaptık ama tek başıma gezdiğim günler çok keyifliydi. Bir kere neredeyse herkes İngilizce biliyor, iletişim sorunu yok. Trenle her yere gitmek kolay, Amsterdam'dan günübirlik başka şehirlere gidebilirsiniz. Kültür sanat seviyorsanız müzeler harika, gece hayatı seviyorsanız o da harika(dır diye düşünüyorum, tüm gece hayatı tecrübem kız arkadaşlarımla drag bar'a gitmekten ibaret). Ucuz değil diyeceğim ama İstanbul'dan pahalı da değil artık.

Amsterdam+1. Köyler de dahil, ulaşımı kolay bir şehir. Budapeşte olabilir. Viyana yalnız sıkıcı olur gibi geldi. Henüz gitmedim ama lizbon a yalnız gitmek isteyebilirim. Daha yorucu olabilir.

yemek yemeği seviyorsan bologna, italya :)

tek başına sıkıcı olur diyorsan hostellerde kalabilirsin. hem sosyalleşirsin hem de orada tanıştığın kişilerle beraber gezebilirsin belki.

bana sarıyor. kopenhagda tek basıma 6 gün gezmiştim. hollanda da güzel olabilir

Malta, italya ve karadağ’da yalnızdım. Ben hepsinde birkaç şehre gitmeye çalışmıştım ama şimdi olsa maksimum iki şehir seçer oralarda takılırdım. Roma veya floransa diyorum. Daha gece hayatı kop kop istiyorsan valetta.

Ben de Avrupa’da en az 20-30 şehre falan tek başıma gitmişimdir. Daha önce başkalarıyla gidip sonra bir kez de tek başıma gidip istediğim gibi rahat rahat takıldığım şehirler de oldu ve bence kafana göre gezmek mükemmel bir şey.

Kopenhag çok güzel bir şehir, ben de tek başıma gitmiştim. Ama biraz daha insanlarla tanışmak ya da gece hayatı vs olsun isterseniz Budapeşte’yi öneririm. Portekiz ya da İspanya da çok güzel olur.

bi an duyuruyu ben yazdım sandım :) Hep tek geziyorum Avrupa'yı. Eğlence ve gece hayatı diyorsanız Lizbon, deniz diyorsanız Yunan sahilleri, İtalya'da güzeldir ama çok kalabalıktır, turistik yerlerde sıra vardır. Deniz tarafı da amalfi civarı hep taşlıktı ben sevmemiştim.

Nice / Cannes bölgesi de güzel, bi trenle monte carlo'ya da geçebilirsiniz.

Amsterdam tek başına keyif alınacak bir şehir değil. Tek başına gidip birkaç gün gezmek isteyen biri için o ülkede konuşulan dilin bir önemi de yok zaten. Gezmeyi sevmeyen, heyecan duymayan, keyif almayı hiç bilmeyen biri olarak Floransa gördüğüm şehirler arasında bana başka bir yerde olduğumu hissettiren tek şehir oldu. Kokusu bile farklı, kendisi müze bir şehir. Ağzım açık sırıta sırıta gezmiştim.

ben eğlence hayatı renkli olan şehirlere arkadaşlarla gitme taraftarıyım. budapeşte’de ruin barlara tek gitsem hiç eğlenemezdim, çok sevdiğim arkadaşlarımla gittim çok daha keyifli oldu.

Nereye gideceğinize mevsime göre karar verin bence. orta ve kuzey avrupa için ağustos-eylül güzel olabilir, ekim-kasım dönemi ise italya-ispanya-portekiz iyi olur. kopenhag tek başına gezmek için uygun bir şehir ama oldukça pahalı, tek konaklamak daha da bel büküyor. Ağustos sonu eylül ortasına kadar mis gibi olur. eylül ayı amsterdam, prag, viyana, budapeşte için uygun zamanlar. ekim ayı italya-portekiz-ispanya-yunanistan için uygun olur. Kasım başı da endülüs ispanyası için ideal diye düşünüyorum.

Birinci sorunun cevabı kişiliğinize, ikinci sorunun cevabı neler yapmayı sevdiğinize bağlı. +1

ne yapmak istediğine bağlı+1

Amsterdam+1. Köyler de dahil, ulaşımı kolay bir şehir. Budapeşte olabilir. Viyana yalnız sıkıcı olur gibi geldi. +1

ilk sefer için çekingen olman normal. ama denedikten sonra en iyi seçenek olduğunu anlayacaksın. tek başına gezmek/seyahat etmek en büyük özgürlük. yıllardır yaptığım şey.

kişiliğine, özgüvenine bağlı olarak başka durumlar da olur. bir çok kişiyle tanışabilirsin. beraber zaman geçirebilirsin. ve gezdikçe kişiliğin de gelişir ve daha özgüvenli de olursun zaten.

başkasıyla gezdiğim de oldu tabii ve arada onu da yapabilirsin.

sehir önerisi, ne sevdiğine ve yapmak istediğine bağlı. ama zamanla avrupa'yı gezmek de güzel bir deneyim.

- Negatif veya Pozitif yetkisinden bağımsız, vereceğiniz düşünerek yazayım;

İmza yetkilisi olduğunuza dair imza sirküleri, imza beyannamesi veya vekaletname vermeniz gerekir.

- Şahsi Görüşüm

Bence imzalamayın. Bana biraz garip geldi açıkcası.

@put it in your appropriate place, belirtmeyi atladım sanırım vekaletnamem var, şirkettekilerin vize evraklarını ben imzalıyorum halihazırda.

@Bruce

Siz imza atıyorsanız, süreci biliyorsunuz diye düşünüyorum. Her ihtimale karşılık, tedbir açısından belirttim vekaletname vs.

Bizde mesela, maaş bordolarını İnsan Kaynakları Müdürü imzalıyor; şirketin genel İmza sirkülerinde imzası olmayınca, bulunduğu vekaletnameyi ekliyorum her seferinde. Pandemi öncesinde İk'dan sorumlu Genel Müdür yardımcısı imzalardı.

Bunu netleştirdik.

Kendi evraklarınızı imza yetkilisi olarak imzalamak, çok ikilemde kaldım. Şahsen böyle bir şey yapmazdım kendi adıma konuşacaksam.

Ben kendi evraklarımı imza yetkilisi olarak birkaç kez imzaladım, başkası da imzalayabilirdi ama hiç sorun yaşamadım. Genellemek mümkün değil biliyorum ama benim tecrübem olumlu.

Farzet ki sahibi olduğun bir ltd şirket var ve tek imza yetkilisi sensin? Yetkini belirten evrağın olduğu sürece olumlu-olumsuz etkisi olacağını sanmıyorum.

benim 1 bu sıra, yazı sevmiyorum, sonbaharda belki artar ama genel olarak zor bir dönemdeyim

1 haftadır 3.
Bundan 3 hafta önce 10/10.

9-10 arası.

max 9 - min 4. ortalama 7 falan.

Üç buçuktan beş

2-3 arası

Tam su an 9,5 arka fonda britney spears caliyo ve likorlu soguk bi sey yaptim efsooo
Genel olarak 7 falan.

4-5 bandindayim uzundur.

Son birkaç senedir 6 7 bandında değişiyor. Bu sene benim senem olacak ama 9-10 hedefliyorum

Max 4-5. Genelde 0-3 arası. Başka insanlara bakınca bu kadar keyif alacak ne var pek anlamıyorum.

9.5tan 10

8-9 falan

Geçenlerde 5 idi, bu aralar 6 ama hafiftan 6,5dan 7 olacak.

Arada bir random selfie çekiyorum bilgisayar başında çalışırken. Yüzüm iyice çökmüş, dudaklarım aşağı parantez, kabız olmuş altını doldurmuş gibi bir surat, falan filan işte. On üzerinden 3 falan. Ciddi bir amaçsızlık ve boşluk hissi var. Umarım kış gelince daha düşmez.

Yoğunluk, göçebelik, taşınma stresi ve belirsizlik dışında8-8.5/10.

12-13 falan.

0

11/10. Çok mükemmel. Her şey süper.

3-4

Benim hayatım mutlu ve huzurlu, puanlama yapsam 6-8 arası diyebilirim. 10 olmaması ve 6'a inip durması ise benim hedonist bir insan olmamam ve yaşamı, varoluşu sorgulamamdan kaynaklanıyor. Yoksa imkanlarım var ancak dünyevi şeyler bana geçici ve sıkıcı geliyor. Başkası yerimde olsa muhtemelen puan skalası daha yüksek olurdu diye düşünüyorum.

7 iyidir.

ciddi manada cok uzun suredir 0. dini inancim beni intihardan alikoyuyor. yoksa hayat cidden manasiz bir sey.

3

Bugün çok keyifsiz -7 resmen.

Bu senenin başından itibaren 1.
En kötü yılımı geçiriyor olabilirim.

para kazanmak için çalışmanın anlamını yitirmesi ile üç bey aydır. sıfır.

bratislavada bi şey yok boşa gitme

Amsterdam derim ama fine dining pek olmaz. Fine diningse barcelona, bilbao, bordo, lyon tarzı şehirler veya italyan şehirleri olabilir. Mesela Bologna farklı bir şehir.

Amsterdam ile Barselona'ya gittim.

Bilbao, Bordo ve Lyon bakayım. Teşekkür ederim.

paris?

riga, helsinki, salzburg. üçüne de gittim. çok avrupa şehri gördüysen açıkçası üçünde de özel bir şey yok. ben olsam hiçbirine gitmem. illa kuzeye gideceksen en iyi şehir kopenhag. trenle çok kısa mesafeyle malmö’ye gidip isveç’i de görebilirsin.

bu secenekler arasinda salzburg digerlerinden daha doyurucu olur. alpler var, tarihi var. daha guzel bir sehir riga ve helsinki'ye gore.

oslo' ya pegasus güzel bilet fiyatları çekiyor kampanyalarda. geçen sene eşim, çocuk ve ben 9bin tl gidiş dönüş aldık. şehir çok güzel, vigeland park ölmeden önce görülmesi gereken bir heykel parkı.

bir de sallasanız michelin yıldızlı restaurant var.
guide.michelin.com

goruldugu gibi herkes baska bir sey demis. dolayisiyla bu sorunun net bir cevabi yok. eger tek kriter fine dining ise salzburg'u tercih etmeni tavsiye ederim.

Aslında evet. Eskiden içkiyi dışarıda içerdim, şimdi mutfakta içiyorum.

Kesinlikle evet

Evet

Evet

Hep evcimendim, evden çıkmayan birisi haline dönüştüm.

zaten evcimendim, şimdilerde ofis günü olmasa evden çıkmayacak birisi oldum.

Hayır. Aksine daha çok dışarıdayım.

Neredeyse her gün dışarıda kahve içerdim farklı farklı yerlere gidip. 30.5 gibi değiştim. Şimdi evde içiyorum :D

Para - cokomel egrisine bagli,
yaş almaya değil..

evet ayrıca azalan sosyallik ve kopan bağlar içeride yıkılan bir şeyler varmış hissi yaratıyor.

Ben zaten evcimendim ama 20'li yaşlarımda gece iki kalkıp evin yakınındaki mekdanılsa yürümeyi bazen okul çıkışı otobüsten alsancakta inip pizza pizzada kombo menü yemeyi falan severdim pandemiden beri dışarıda hiçbir şey yemiyorum zaten evden çalışıyorum hayat benim için bim a101 mandıra ev dörtgeni arasında şahane geçiyor. ev gibisi var mı ya. mis gibi bi şey gerçekten harika bir şey ev.

32 yaşına kadar evde oturdum.

Şimdi her hafta başka bir etkinlikteyim.

dışarıda herkes "çoluk çocuk" geliyor artık. yaşıtlarım ise evli barklı çocuklu.
aynı frekansta olduğum insan sayısı da azaldı.
hem bu yüzden, hem de dışarıdaki mekanların kalitesizliği yüzünden artık pek bir yere gitmez oldum. evde atlet boxer gezmeye başladım. eskiden öyle yapmazdım.

ama @designer'in dediğini de hesaba katmak lazım. 30 öncesi hem yaşama hem kendimize karşı daha ümitkardık. sonralarda ise olan neyse olacağı da o dedik sanırım. evde yaptığımın aynısı bir kahveye, hem de gürültülü temiz olmayan bir yerde 200tl vermek önceden normalken şimdilerde porngrafi olduğunu anlayabiliyoruz.

20’lerin ortasından 30’larımın ortasına kadar depresyonda ve en iyi ihtimalle ev-iş arasında geçti. Son 5-6 yıldır hiç olmadığım kadar açık hava insanı oldum. Ev dışında vakit geçirmek gece hayatından ibaret değil. Hiçbir şey yapamasam sahilde 8-9 km yürüyorum.

Zaten evcimendim ama daha da oldum +1. Önce ya ailemle ya ev arkadaşıyla yaşadım, şimdi tek başıma yaşıyorum o nedenle evim çok daha huzurlu onun da etkisi var bence. Bir de pandeminin etkisi de çok diye düşünüyorum. Ben de çıkıp saatlerce yürürdüm her hafta sonu ama o alışkanlığı yeniden oturtamadım mesela.

evet. hiç hafta sonu, hafta içi dışarı çıkmıyorum. 1 gün dışarı çıksam of hiç dinlenemedim modunda kendime zehir ediyorum.
bu durumu değiştirmem lazım ama evde olmayı çok seviyorum napiyim.

Evet canım evim.

tam tersi oldu bende.

biraz anksiyetenin de etkisiyle dışarıda vakit geçirmeyi pek sevmeyen biriydim.

şimdi evde durmak keyifsiz geliyor. çiçek böcek göreyim, ağaç göreyim filan istiyorum. dışarıda olmayı sevmeye başladım.

yürürsem 10 dk
arabayla gidersem 3 dk

30 dk

17:25 -> 18:45

ofis değil de hastaneden;

16.20'de çıkıyorum. Tramvayla gidersem 16.45'te evdeyim. Hava güzelse yürüyorum bazen, o zaman da 17.00 gibi evde oluyorum. Çıkış saatim bazen biraz daha geç ya da erken olabiliyor ama genelde bu saatler.

Ofiste calistigim gunler eger 16:30 u gecmeden isten cikmissam 45 dk da variyorum ama gecmisse 2 saati bile bulabiliyor hele yagmur yagmissa…

19:00 gibi çıkıp 20:30'da evde oluyorum. O saatte bile bindiğim her araç ağzına kadar insanla dolu. Az önce işe gelirken sol omzumun üstünde bir cisim hissettim, dönüp baktım, başka birinin kafasıymış. Kişisel alan tinne.

ofis günümde ve okullar tatilken 16.30 çıkış 20.00 eve geliş, okullar açıksa 21.00 eve geliş

5 dakika kadar.

vay be herkes evinin önünde çalışıyor demek. kimse 1,5 2 saat yol çekmiyor toplu taşıma kullanmıyor. ne modern bir toplum olduk.

Trafiğe göre 45 dk ile 1 saat arası sürüyor.

Tr'deyken servisle sabah gidiş yarım saat, akşam dönüş bir saat sürüyordu. Şimdi yürüyerek gidip geliyorum, yarım saat sürüyor.

16.55 ->> 18.30

Yürüyorum, 20-30 dakika kadar sürüyor.

17.50-18.00 çıkış
19.05-19.40 eve varış.

Yürüyerek 6 dakika.

14.30’da evdeyim hehe

ben evden çalıştığım için ankete önceki işim ile katılayım: 25-30 dk arası.

15 dk ve altında mesafesi olanlar nerelerde yaşıyorlar? istanbul'da 15dk ve aşağısı pek nadir.

benim gözlemlerim şöyle; istanbul'da 15dk ve aşağısı lüks,
30dk'ya kadar iyi
30 - 50 dk normal
60-80 dk alıştık artık, o kadar da kötü değil
80+ napalım kader

40 dakika suruyor daha kisa olsa daha iyi ama istanbul trafigine aliskin biri olarak normal.

Arabayla 40 dk. Toplu taşımayla net 3 saat çünkü sürekli aşırı dolu olan ilk otobüsü atlatıp ikinciyi bekliyorum yarım saat, üstüne çok dik 2 yokuş çıkıyorum, bu kiloyla kolay çıkılmıyor.

16.45’te çıkıyorum. 18.00 civarı evde oluyorum, ama trafiğin durumuna göre uzayabiliyor. Ramazan ayında 19.00’da eve varmışlığım var. :(

Arabayla 6 7 dk

yurursem 15dk

genelde 10dk otoparka yuruyorum sonra komsum olan arkadasim beni birakiyor 25dk suruyor toplamda. yolda gunun dedikodularini yapiyoruz.

tam bir saat. yurume+metro+metro+yurume.

20-30dk arac ile

16.45'de çıkıyorum;

Servis - Marmaray - Metro ile 18.05 civarı
Servis - Marmaray - Yaya ile 18.25 civarı

yarim saat.

herhangi bir dekont götürmenize gerek yok.

en son uygulamada araya kaynak yapılamıyordu sıra numarası vs alarak. sıra numarasını sadece randevusu olanlar alabiliyor. hatta randevunuzdan en erken yarım saat öncesinde sıra numarası alabiliyordunuz. yani 11deki randevu için 9da gidince sıra numarası almanıza sistem izin vermiyor.

güncel durum sebebiyle bir değişiklik yapmadılarsa erken gitmenizin bi manası yok. ben olsam gitmezdim.

ilk önce sağlık raporu çıkart.
sonra fotoğrafını hazırla.
sonra nüfüs müdürlüğüne git sıra bekle.

hatta randevundan önce git cok kalabalık olacaktır. saat kaçta gidersen git otomat sana sıra numarası verecektir.

@koela

Teşekkür ettim her şeyim tamam. Dün de şans eseri başka bir ilçeden randevu buldum (15 dakka e devlet başında habire sayfa yenileyerek:))

senin 11 de ki randevun bankomat dan numara sırası alma randevusu.11 de sıra numaranı alıp sıraya gireceksin.ne kadar sürer n.m göre değişir.

dekonta gerek yok kimlik ve fotoğraf götürmeniz yeterli. sağlık raporu ve ödemeler sistemden görüyorlar. hatta son 6 ay içinde kimlik veya pasaport aldıysanız fotoğrafa bile gerek yok. çok erken gitmeye gerek yok çünkü sistem randevu saatine yarım saat veya 15 dk kalana kadar(bu süreyi nüfusun sitesinden teyit edebilirsiniz) sıra numarası vermiyor.

normalde randevusuz kesinlikle işlem yapmıyor nüfus müdürlükleri. şu anki yoğunluktan dolayı bir istisna yapmadılarsa kaynak olmaz.

Garanti olsun;

herhangi bir dekont götürmenize gerek yok +1
hatta randevunuzdan en erken yarım saat öncesinde sıra numarası alabiliyordunuz +1

Son bir soru o zaman :)

Sms'te de sıra numarası almak için bir link var.

Nüfus Müdürlüğünde hem oradaki numaramatikten hem de sms'deki linke girip mi sıra alıyoruz?

Cevaplar için sağolun varolun.

sms veya sıramatik. smsten sıra alırsanız sıramatikten sıra almaya çalıştığınızda zaten sıra almışsınız diyor.

sıramatikle uğraşmayın, smsten alın geçin.

burdayken satın alıp inince aktifleştiğinde olmuyor mu?

@buenosdias, reis programa giremiyorum ki. Erişme kapatıldı.

VPN'le girip alın ?

vpnle girin dnsle girin

uçakta da olur da, genelde paralıdır internet hizmeti. ve çok yavaş olabilir, thy'de anca whatsapp'ta mesajlaşabilmiştim.

vodafone'sanız ilk 50 mb ücretsiz yurtdışında falan. öyle bir şeye bakabilirsiniz. ya da ilk güne özel günlük yurtdışı paketi alabilirsiniz. veya dediğiniz gibi indiğinizde havalimanı vs.

Vpn +1
Uçakta değil de havaalanında free wifiler ile bile alırsın gittiğin ülkede. Tr hattının hücreselini kapatmayı unutma

vpn ile al.

bnesime giriliyor vpnsiz

henüz ses seda yok, ik ile de görüşmedim aptal gibi. ocak'ta (sözde performans bazlıydı ama ben aralık'ta başlayıp) %35 aldım, girerken ocak zammı hariç konuşmuştuk parayı.

Almadık, hanımın şirketten de ses yok

@arbre sen patron değil miydin?

ben ocakta da almadım, nisan - mayıs - temmuz derken görünüşe göre yıl sonuna dek böyle gidecek. ocakta vereceklerinin 2.5 katını verseler ağustosta, yine ocakta verilene denk olur.

Ağustosta alacağız. Henüz açıklanmadı.

Yapılmadı maalesef.
Ocak'ta telafi etmezlerse ciddi sıkıntı olur. Zaten önümüzdeki 6 ay zor geçecek.

Ocak zammı %20'ydi :/
Zam yapacaklarmış ama ne kadar belli değil, %10 bekliyorum ama sürpriz yapıp %15 falan verebilirler

Ocak'ta %18 gibi bir şey almıştık.

Temmuz'da da %21 açıklandı daha dün.

Sektör finans, işim yazılım.

gerçekten yarak gibi dil ya. çalıştığım anları düşündükçe karnıma ağrılar giriyor.

Çevremde sadece bir kişi Almaca öğrenebilen. Lisede öğrenmişti. Seneler sonra bir keresinde unutmaya başladığını demişti. Ne kadar içli dışlı bilmiyorum.

Çevremde 4 kişi öğrenmeye çalıştı ama öyle kaldı. Zor olduğunu bildiğimden o topa hiç girmedim.

İngilizce'nin yanında ikinci yabancı dil iyidir tabii, şahsen keşke öğrenebilseydim diyorum Almanca'dan bağımsız. İngilizceyi gündelik hayatta kullanabiliyorum ama ikinci yabancı dil hangisi öğreneceğim ve nerede kullanacağım.

Eskiden avrupa‘da yayin dili almancaydi.
Almanca su an nasil ingilizcede yeni kavramlar türeyip duruyorsa (selfie, lovebombings vs ) o zamanda almanca‘da bu gelisim görülmüs.

O yüzden derinlesince keyif veriyor. Baslangici zor ama haklisin.

Bir de bir dili b2 seviyesine gelmeden birakmak anca restoranda siparis vermeye yarar. Ben de a2 ispanyolca biliyordum yarim yamalak. Gezilerde garsonla falan konusma disinda bir faydasi yok.

Almancayi memorize edip, konusulani anlamak Fransuzcadan kolay en azindan.

Fransizcada çogu kelime Ingilizcesiyle ayni olmasina karsin telafuzda çok ayristigi için kelimelerin nerede bittigini asla ayristiramiyorsun.

Gerçekten zor bir dil. Ben 5 senedir öğrenmeye çalışıyorum ama pek ilerleme kaydedemedim.

kesinlikle kötü bir dil degil. kelime dagarcigi cok genis, gramerinin bir mantigi var ve alisinca kafaya oturuyor, fonetigi de bence zevkli. ama ingilizceyle ispanyolcayla kiyaslayinca gercekten zor bir dil. sebebi ise koloni dili olmadigi icin hic basitlestirilmemis olmasi. ingilizcenin orta cagdaki halini görseniz almancaya yatip kalkip sükrederdiniz.

The Gilded Age izliyorum ama baydı, ikinci sezonu bitiremem gibi

yardımcı oyuncu.

Battle Star Galactica

Seinfeld.

Günde tek bölüm izleyip devam ediyorum.

Supernatural

Masters of horror

Silo. Lost tadı aldım bundan değişik:d

30 saniye once chatgpt'yle konusuyordum ne izlesem diye.
legends of tomorrow
wonderfalls
the oa
not ordinary family

onerdi. ilkinden basliyorum bakalim

Taboo dizi
Adolescence
Child 44
The Pacific

tokyo vice
broadwalk empire

Resident Alien

andor

Şenol hoca kpss

Curb your enthusiasm. Yedinci defa mı ney…

The wire

bi arkadasimla severance izliyorum.

onun disinda 50 ve 60'lar klasik filmleri izliyorum. ne isler yapilmis zamaninda.

Borgen'ı yeni bitirdim. Arada sıkıyor, ama güzel dizi.

the lincoln lawyer
felaketler dizisi

Behzat. 15 yıl geçti, zamana yenilmedi. Taş gibi dizi.

İngilizce verirler
Online yapılıyor.
Tek bir firma yok, bir sürü firma var. Sigorta şirketleri yapıyor. Allianz'dan yapıyorum şahsen.

Evet. Ben hepiyi'den yaptırmıştım genelde kampanyaları oluyor. 6 aylık 5 -10 euro arası değişiyor kampanya olunca

Annem haziranda yaptırdı yolda gördüğü axa'ya. Ingilizce poliçe.

fallout
the grand tour
upload
clarkson's farm
hazbin hotel
murder drones
james may: our man in japan
invincible
the boys
good omens
the tick
city the animation

Bilim kurgu seviyorsanız:
Battle star galactica
Ex machina
Undone

reacher
fleabag

önce the boys'u izle sonra diğerlerine bakarsın :))

Bosch.
Clarkson's farm +1
Reacher +1
Fallout+1

homeland
the terminal list
cross
jack ryan
bosch
citadel diana
bones

upload +3

upload +3

asgariye o kadar zam gelmez. bilerek getirmezler. yok öyle kriz ülkesi olup alım gücün düşmeden kurrulmak. son 10 yılda asgari ücret, piyasadaki mevcut asgari ücrete göre belirlendi. maaşlar 18'ken asgari 12'den 17'ye çıkartılır, maaşlar 23'ken 17'den 22'ye çıkatılır. dolayısıyla bir sonraki asgari ücret 24-29 bin civarında.
faizlerde değişim olmayacak. esnafa zaten düşük faizli kediyi devlet veriyor.

kademeli faiz indirimi olur.
döviz beklenildiği kadar artmaz.
enflasyon %20 altına düşmez.
asgariye enflasyon+reisin gönlünden kopan + %5-10 zam gelir.

2026 böyle ama 2027 de seçim olursa farklı olur tabii o yıl.

Çok kötü öngörüler.

Ortalama dolar kuru 49.
Asgari ücret zam %25
2026 sonu altın 3200usd
TCMB yıllık faiz ort %22

Dolar o kadar olmaz,
Asgari ücret min %50 olur dediğin gibi, çünkü hem 2027 de seçim var hem de reis ''bak pkk yı bitirdik paramız cepte kaldı alın bakalım evlatlar'' mesajı verecek.
Faiz yavaş yavaş düşecek

Dolar 45 civarı (+ ile - 1) olur.
Asgari ücrete yüzde 30 gelir, 28bin civarı olur.

E-Devlet sistemi. Kapalı alanda sigara yasağı. Kamuda ve üniversitede giyim serbestisi. Hastanelerde ilaç kuyruğunun bitmesi.

Yani en son mutlu eden bir sey duymayalı 15 sene oldu. Mutsuz edenleri saysam 20-30 dk yazmam gerekir.

Mevcut hükmet ve taifesinde hazzetmem.kendim de sigara kullanıyor olmama rağmen yaptıkları kapalı alanda sigara yasağına katılıyorum. Ben sigara içiyorum diye içmeyen herkes bundan zehirlenmek, kötü kokmak zorunda değil. Bence iyi yaptıkları tek şey.
Yukarıda arkadaşın dediği gibi Devlet politikaları, maliye politikaları, tarım politikaları, adalet... vb kısmına girersem üzüntüden çatlarım.

En mutlu eden degil tek mutlu eden

-sigara yasagi ( sokaga da gelmesi lazim hatta, reise güveniyorun.)
- posetleri parali yapmak

Kapalı alanda sigara yasağı ile ilgili bir şey söyleyeyim. Eşzamanlı olarak bütün dünyada devreye sokulmuş bir aktiviyedir. Yani o an Türkiye'de A,B,C den tut Z 'ye kadar hangi parti iktidarda olursa olsun farketmeyecekti ki, icraatdaki zayıflama mevcut iradeye maledilebilir.

Gelişmiş devletler e devlet'e geçmiyorlarsa bir bildikleri mi var?
www.youtube.com

Bir de akıllı telefon ve interneti icat ettiler yazmayacaksak şu kuyruklar bitti konusuna girmeyelim bence. (Kuyruktan kasıt, emekli maaş kuyruğu, hastane kuyruğu, eczane kuyruğu vs olabilir)

Bu konuda sadece burada değil, soylenegelen neredeyse her şey zaten üstlendikleri makamların getirisi olarak yapmaları şart olan şeyler. Sürü değil toplumsak, "mutlu" ifadesini zaten görevi gereği yaptıkları şeyler için değil ayrıca yaptıkları şeyler için kullanmamız lazım diye düşünüyorum.

bana göre hiç , verdikleri tüm zararlar olası doğrularının hepsini fazlasıyla götürüyor çünkü.

Çevremdeki Atatürkçü insanlarda şunu gözlemledim: Cumhuriyetle, demokrasiyle, laiklikle, Atatürk'le barışık olmayan kişi ya da kurumlar ağızlarıyla kuş tutsalar umurlarında değil; kendi çıkarlarına olsa bile umurlarında değil.

Kardeşim Atatürkçü falan değilim. Ama siyasal islamcılardan gelen hiç bir şeyi istemem kalsın. Ancak sağlık sistemi ve ekonomik yeniliklerde iyiydiler. Ama bu kadar nepotizme iyi bir şey kalmadı.

@santimanta

Cumhuriyetle, demokrasiyle, laiklikle barışık olmayan kişi ağzıyla nasıl bir kuş tutabilir mesela anlatır misin bir?

Valla niyeti bu kadar net anlatan bir sitem daha önce görmemiştim :)

2018 senesinde çıkan Bedelli Askerlik;

Hayatımda önemli bir kırılma anı (yol ayrımını) oluşturuyor.

Sadece sigara konusundaki yaptırımlar.

sigara. okul kitaplarini ucretsiz yapmasi. sokak kopeklerini de bitirirse komple cok iyi olur.

su sigara yasaklari aslinda esnetildi bayagi aslinda. yani ilk ciktigi gibi uygulamaya geri donse, hatta duraklarda, istasyonlarda, garlar, bina onlerinde de yasaklansa super olur.

ek: C secenegi herkes luzerni seviyor oraya yillar once gittim cok overseniz dusunurum....

Thun tarafına gittiniz mi? Interlaken çok güzel ama çok kez gitmissiniz. Colmar da güzel bir yer ama Noel zamanı esas cafcaflı dönemi, malum.

Thun ya da Colmar diyorum o yüzden ben.

Interlaken'a gittim Mayıs ayında; Eksterm sporların önde gelen kasabalardan biridir. Eksterm spor yapmaya gidiyor millet. Turistlik gezileyecek bir tarafı yok. Ben de Bungee Jumping yapmak için gitmiştim. Ek olarak dağ tepe çıkmaya ilginiz varsa, Interlaken'a gidebilirsiniz. Eksterm sporlardan, dağ tepe çıkma haricinde sakin, tatlı bir yer. Şahsen beğendim Interlaken'i.

Colmar'ı bilmiyorum, gitmedim. I've no idea.

Gittiğim yere gene gitmem colmar diyorum

evet.
"senden hic beklemezdim" falan diyen de oluyor.

Bir keresinde sen atesit değil miydin ya, ben seni atesit sanıyordum diyen olmuştu.

Birçok şey zannediliyorum ama daha ne olduğumu isabetli tahmin eden olmadı. Ateist de bunlardan biri.